Yağmurumdan 4 fotoğraf

Minik aşçım

Küçük bir tatil...

Gerçekten çok güzel bir filmmiş...
Dün izledim, vizyondaykende çok gitmek istemiştim de işte erteleyip durduğum şeylerden biriydi o zamanlar...Bu film vizyondayken çok seyirci almamış, sonrasında dvd lerin çıkmasıyla birden satış patlaması olmuş, derken tekrar özel gösterim için 15 günlük tekrar vizyona girmiş...etkileyici bir filmdi...konusu bana göre değişik...oyuncular harika, zaten bu kıza bayılırım oldum olası...

Minik kraliçem çok sevindi bir kardeşi olacağı için...tahmin ederdim de bu kadar duyarlı ve mutlu olacağını düşünmemiştim doğrusu...Akşam onu karşımıza alıp anlatırken başta inanmadı, gülme krizine tutuldu önce, sonra "anne şaka yapıyosun" dedi, resimlerini gösterdim sonra inandı...gece yatarken karnıma baktı "anne senin karnın çok yok ama, şaka değil değil mi?" diye bir daha sordu...:)

Herkese haber verdi telefon açıp:)

Her ne olursa olsun hayatımda olduğu için çok şanslı olduğumu düşündüm yine...hemen düşünmeye başladı annesini, yorulma annecimler, süt iç annecimler, çamaşır asmama yardım etmeler..:)marketten dönerken poşetleri taşımak isteyişi, benim dinlenmeme hiç ses çıkarmayışı...sanki çok büyümüş te anlarmış güzel kızım benim...

Kısacası pek bi mutlu pek bi heyecanlı Yağmur...

Yağmurun okulu tatil olduğundan bu yana küçük gezilerimiz hariç hep evdeyiz...sıcakların başlaması bizi eve kapattı...Yağmur da çok sıkılıyor, üzülüyorum onun içinde, ne zaman ki onu sarıp sarmalıyorum öpüp kokluyorum o zaman daha iyi hissediyorum kendimi...şimdi uyuyor, bugün evdeydik ama yarın kızımla sinemaya gideceğiz, çok oldu gitmeyeli, özledim deli dolu zaman geçirmeyi kızımla...

Evde olunca ben yine kitaba sardım, bu aralar bayağı okuyup bitirir oldum kitapları su gibi...yağmur okulda olsa daha çabuk okurum ama neyse böyle heveslenerek, tuvalet kaçamaklarında dahi bir sayfa okusam bana yetiyor...

Buraya da az yazar oldum, malum ev hallerimiz, karmaşamız bir de işte yeni heyecanlar oldu hayatımızda.....

Geçmiş 5 yılın öncesine gidiyorum da hiç bir şey hatırlamıyorum bazen...o yüzden yazmak yine bir önem kazandı....

Yağmura hamile kaldığımda mesela... midem çok bulanırdı ama çok yerdim...bu hamileliğimde yiyemiyorum...yağmura 3 aylık hamileyken 4 kilo almıştım, şimdi 4 aylık hamileyim 2 kilo almışım...

Eski doktorumu değiştirdim, ilk ayımdan bu yana kendime çok şeker bir doktor buldum, çok güleryüzlü tam istediğim gibi..her seferinde şakalarla ayrılıyoruz...

Dün bana kızımı 3 boyutlu da gösterdi, yaslanmış mama torbasına yatıyordu...öyle tatlı ki her yeri oynuyor..çok tuhaf içimde o kadar hareketli bir canlı var ve ben hiç bir şey hissedemiyorum...!?

Bu akşam Yağmura da söyleyeceğiz artık...zaten çok zamandır alıştırdık, artık eşyalarını bile "bu kardeşimin olsun" diye ayırıyor...

Yağmur'la hayatlarımız bu aralar biraz karışık..ben fazla hassasım o da bir o kadar vurdumduymaz oluyor bazen:) anne kız çatışmalarımız az biraz başlıyor:)Her zaman düşünerek konuşmaya çalışıyorum ki söyleyeceğim tek söz onu yaralamaya yetebilir çünkü...yani yokmudur bizim de çocukluğumuzdan kalan tek bir söz mesela? benim var..annemden olmasa da babamdan var ya da başkalarından....bugün gerçekten kendimdeki sevmek duygusundan uzak kalan bir kaç insan varsa işte çocukluğumda bana sarf edilen bir kaç kelimelik cümlelerin sonuçlarından ibaretler içimde...

Bende az hatasız güzel çocuklar yetiştirmek istiyorum, kendi ayakları üzerine basan, kendi kendine yetebilen...kendi kararlarını alabilen ve arkasında duran...

Her insan hata yapar ben de yaptım, o da yaptı, başkası da...hiç birimiz masum olmadık, masumane hayatlar arkasına saklandık belki, kendimizi bununla teselli ettik, ama kendi kendime bakınca kimi zaman çok korkak kimi zaman çok güçlü olduğumu gördüm...Keşke hayatımda hep o güçlü yanlarımla kararlar alabilseymişim, ama insan işte, doğruyla yanlışı sadece kendine göre düzenleyen bir varlık olarak yaşıyor bazen...

O yüzden bugün bile, en iyimizin bile, hiç birimizin birbirimize üstünlüğü yok....

Kızım olacakmış...
Bir tane daha...
Tıpkı yağmurum gibi...
Yağmurum gibi bir dünya güzelim olacakmış...
O kadar heyecanlıyım o kadar mutluyum ki...Erkekte olsa farketmezdi belki ama Allah biliyor ya yine kız olsa yine çok sevinirim derdim hep...işte bu mutluluğu yaşıyorum bu aralar...Düşünüyorum gelecek günlerimi belki çok erken, belki çok zamansız ama neler yaşarız hep beraber diye?...acaba iki güzel kız kardeş olurlar mı ki diyorum birbirlerine...Sonra bilmem, ben annemi babamı çok kollar çok düşünürüm, acaba onlar da düşünürler mi ki diyorum...sonra yağmur çok kokoş acaba küçük kardeşi de ona mı benzer acaba diyorum..bir sürü şey diyorum işte....
4 aylık hamileyim, içinde zaman zaman küçük endişeler taşıyan yeni bir anneyim...
Yeniden anne olabilmenin mutluluğunu yaşayacağım için teşekkür ediyorum Allah'ıma...
Hayatımda, canına can olabileceğim bir yavrum daha olacağı için ...

Zaman her zaman lehine işlemiyor insanın, bazen kulaç attığın sularda yönünü değiştirmek zorunda kalıyorsun, istemeden, üzülerek belki...belki... diyorsun ...

Bazen de tüm bunların sadece benim abartmalarım olduğunu düşünüyorum, kendi içimde ki küçük kanatlarıma sığınıyorum bugünlerde geçecek diyorum, geçecek elbet...