Kahvaltı tabağım...

 

mesele ne yediğim değil de mesele görüntüye bayılışım...

zaman ilerlerken biz...

 

Yağmurum 3,5 aylıkken...yaklaşık 6 yıl önce biz...

Aylinim 3,5 aylıkken... şimdi biz...

Her şey ne kadar da değişti zaman içinde...
2 küçük kızım oldu ikisi de dünya güzeli...

Senin yatışına bayılırım ben...

 

 

 

Babamın frambuazları

Dün fazla duygusaldım, çok ağladım yazdığım sebeplerden dolayı, aslında düşündüğümde yağmur ve ben,  aslında hepimizin hayatları değişti 3 ken 4 olduk, yine de düşündüğümde kendime haksızlık ettiğimi düşündüm, belki de her şeyin mükemmel olmasını istiyordum bu yüzden oluyor bunlar, yağmura hiç bir zaman bunları hissettirmek istemedim ben, hep bunun için çabaladım, evet eksik şeyler kaldı hep belki ama her yeni gün bunları tamamlamaya çalıştım...aylin çok minik, ilgiye ve kucağa ihtiyacı var ama bundan sonra biraz daha  dikkatli olmaya karar verdim, en azından geceleri alışkanlığımız olan kitabımızı okuyacağım, ki dün bunu yaptım, aylin çılgın gibi ağlıyordu içeride, ama aylinin 10 dk ağlaması onda hasara yol açmayacaktı bunu biliyordum oysa ki yağmura okumadığım bir kitap onda eksiklikler yaratacaktı, bu yüzden yeni kararlar aldım nasıl ki her şeyde öncelikli olanı yapıyordum, şimdi de çocuklarım için onların sağlıklı gelişimleri için daha ince düşüneceğim, ah bu incelikler, bazen gerçekten bu ,incelikler yüzünden çok yaralanıyorum bu hayatta, ama başka türlü de olamazdım herhalde, iyi ki böyleyim diyorum kendime, annelik bana çok şey öğretiyor, tekrar çocuk gibi düşünebilmeyi, onun yerine kendimi koyabilmeyi öğretiyor ve hep derler ya yeniden büyüyorum onlarla...hani o bir yanı çocuk hali vardır ya insanın ben kızlarımla neredeyse her yanım çocuk yaşıyorum...

Yarın kızımın sergisi var okulda, yine çok heyecanlıyım ama asıl heyecanım haftaya olacak, haftaya cumartesi de gösterisi olacak kızımın, bu pazar içinde heyecanlıyım ve yine haftaya çarşamba içinde, bu iki günde de yağmurun okul kuralarının sonucu belli olacak, hayırlısı olsun kızım için, sonra haftaya perşembeye de heyecanım var aylinin 5. ay sonu kontrolu var bakalım büyümüş mü aylintoş...bir de yine evde hummalı bir çalışmam var ki bunun sonucu içinde çok heyecanlıyım, çünkü yağmura ilk kez doğum günü için şeker hamurlu pasta hazırlıyorum, kendime bir sürü malzeme aldım dün eminönünden, daha da almak istediğim o kadar çok şey vardı ki paranın gözü kör olsun:) zaten eminönüne gittim mi tamam benim için bitmiştir, cebim kat be kat para dolsa hepsini harcayıp gelebilirim oradan:) işte bundan dolayı cebimde ki son kuruşa kadar harcadım:) neyse güzel olacak kızımın pastası eminim...şimdilik bir örnek üzerinden gideceğim, umarım 10-15 güne kadar gururla pastamın resimlerini taşıyacağım buraya...ahh ahh çok seviyorum ben bu pasta işini, hele ki yenmese bile bu şeker hamurlu şeylere bayılıyorum, döktüresim var her şeyden ama aylinden fırsat buldukça daha çok şey yapacağım...çok güzel kitaplar var almak istediğim bir daha ki ay onları alacağım kendime...ben böyle yapıyorum ya çok hevesli çok heyecanlıyım da yağmur da o kadar etlkileniyor ki halimden o da başlıyor pastacılık oynamaya, canım kızım benim umarım hayatın boyunca mutlu olduğun şeyler yaparsın... 

Dün yağmuru okuldan alınca sahile indik, küboş ona doğum günü hediyesi ayakkabı almış ama pek olmadı oturmadı ayaklarına, onu değiştirip yerine babet aldık yağmura çok beğendi, zaten hiç ısrar etmedim kendi beğendiklerimde ne istiyorsa onu alsın dedim, bir daha çocuk olmayacak gönlü ne istiyorsa onu yapsın onu yaşasın istiyorum, zaten çoğu zaman böyle yapmaya çalışıyorum ama bazen annelik, büyüklük duygularım baskın geliveriyor:) sonra gittik istediği dondurmayı aldık, parkta oynadı, uçtu uçtu sallandı, kucağıma hopladı:)

hımm aylintoşa gelince, 3 gündür kakasını yapamıyordu neyse ki dün yaptı da rahatladı özüne döndü, keyiflendi kuzum...artık yaz gelince ona yaradı ayaklar, bacaklar çıplak gezinip duruyor sokaklarda o da:)çok söyleniyor, aaağğğ uuuğğ baaaa dıııııı diye, ağzından salyaları eksik olmuyor henüz dişi çıkmadı çıkacak gibi de görünmüyor ama normalmiş salya akıtması, damakları sertleşirmiş bu dönemde bebeklerin...

Hadi bakalım bugünlükte bu kadar.....

 

Dün 34 yaşıma girdim, yanımda olan ve olamayan bütün sevdiklerimle beraber...

Bugün aylinle eminönüne gittik, biraz korkarak gitsem de aylinim beni hiç üzmedi, gitme nedenimiz yağmurun yaklaşan doğumgünü için süpriz pasta yapma fikrimi gerçeğe dönüştürebilmek içindi...ama aklım yağmurda kaldı hep...onu düşündüm çok, hayatının nasıl da değiştiğini, belki de benim abartı diye, onun gelişiminin parçası diye baktığım tüm davranışlarının belki de benden ilgi bulmak için olduğunu düşündüm...çok üzülüyorum böyle üzülürken hep ağlıyorum..
Bu sabah çok zor uyandı, akşam geç yatmıştı çünkü, sürünerek yataktan kalkarken aldım kucağıma banyoya götürdüm, yüzünü yıkadım, ne zamandır Ankara'ya gitmek istiyordu, bana da bunu söyledi tekrar ama O anneannesiyle gitmek istiyormuş, sonra benim üzüldüğümü farkedince "sen de gelebilirsin istersen anne" dedi...ona belli etmedim ama çok üzüldüm, bilmiyorum kendimi suçlamak istemiyorum ama belki de "Ankara" dediği yerde daha çok ilgi bulduğundan, belki geçmişte ki günlerinden, belki canikosuyla yaşadıklarından ya da bilmiyorum işte...

Özürdilerim bitanem, Aylin doğduktan sonra sana yeteri kadar vakit ayıramadığım için özürdilerim, sana artık her gece aralıksız kitap okuyamadığım için özürdilerim, seninle eve gelip kurabiye yapamadığım için özürdilerim, seninle sinemalara gidip elimize patlamış mısır alıp yiyemediğimiz için özürdilerim, seninle evde oyun oynayamadığımız için özürdilerim, içinde yaşadığın bütün kırıklıklar, eksiklikler, üzüntüler için çok ama çok özürdilerim...
Ben seni çok seviyorum:(

 

Kızımla yine çok güzel bir hafta sonu geçirdik, çatalcadaydık, aylinde uyudu sağolsun biz de bi öpüştük koklaştık ki sorma...kızım yine deliler gibi fotoğraf çekti, ne ot kaldı ne böcek, ne ağaç kaldı ne çiçek ne de ben:) minik kuzularımdan şafağımda bizimleydi, böyle sakin, keyifli bol yemeli bol içmeli güzel ama pek güzel geçirdik hafta sonumuzu...ne diyim her günümüz böyle güzel olsun...tek sıkıntımız yağmurun hafif hafif arada ateşlenmesiydi, ama çabuk toparladı...
Aylin bu aralar çok huysuz, anlamadım yanından gidiyorum yaygarayı koparıyor, pek bencileyn oldu bu aralar zaten hep öyleydi...dün beni çok yordu, akşam artık onu uyutup odasına yatırdığımda ayaklarım uyuşmuştu..on buçukta bayılıp kaldım, neyse aylintoş uyandı artık ben de paydos....

 

Biraz da...

 

İşte bu da bu sabah ben:) ben saçlarıma söylenirken kuaför beni kırptı diye, kızım beni resimledi böyle:) evet pek söylenir halim yok ama napim yağmur poz ver diyince işler değişir:)

Biz bugün çatalcaya gidiyoruz, aybars zonguldağa gidiyor bugün kolej balosuna, bizi, de götürmek istedi ama biz istemedik, hem iki günlüğüne istemedim, hem de aylin bizi korkuttu şimdilik:)napar yollarda bilmiyorum malum bir de orada yabancı ortam şimdiye kadar göremediği insanlar, stresi bana kalır dedim neme lazım pelin otur oturduğun yerde:) o yüzden mutlu olduğu yere gidiyoruz aylininn, yağmura da sebze bahçesi yapacağız orada:) umarım güzel geçer hafta sonumuz:)

 

 

Dün yağmurumun sene sonu toplantısına gittim, zaten yukarı da gelişim karnesinden bir bölümü koydum, ben bunları önce ki akşam okurken oturup ağladım, sonra dün toplantı da da oturdum ağladım, ne desem boş, benim kızıma o kadar katkı da bulundu ki okulu, sevgileriyle, samimiyetleriyle hiç bir zaman gözüm arkada kalmadı, herkese ayrı ayrı teşekkür ettim, canım kızım benim umarım hayatın boyunca bütün eğitim hayatında her şey bugünkü gibi sonlanır bebeğim, hiç bir zaman incinmeni istemem ama bu da bu hayatın kaçınılmaz bir parçası, şimdi daha zorlu bir yolculuk başlıyor bizim için, belki her geçen gün bugünleri arıyor olacağız, büyüyorsun ben buna da üzülüyorum ama bir yandan da büyüdüğünü gördüğüme seviniyorum...
neyse şimdi içim tarifsiz bir hüzne boğuldu yine...ah bu ben...üzülmek ve sevinmek aynı anda yaşanacak bir duygu değil ya belki ben bunun ikileminde kaldım...

a benim güzel kızlarım, siz varsınız ya bazen canımın sıkılmasına vakit kalmıyor hiç:) işte bunları seyret dur hiç işin yoksa bile, minikolarım benim annelerinin güzelleri, iyi ki doğurmuşum sizleri ben, düşünüyorum da beni yenileyen, kendimi daha çok sevdiren, hayata bakışımı daha da ciddiye aldıran, sevmeyi öğreten hep sizsiniz...sizi çok ama çok seviyorum ve biliyor musunuz sizi bu dünya da benden başka kimse bu kadar  çok sevmeyecek:) daha önce söylemiş miydim:)


Aylintoş minikoşum benim, hafta sonu çatalcada pek keyiflendi hiç bu kadar uslu ve keyifli olmamıştın bütün gün boyunca...

  Yağmur bu sabah okula giderken...mız mız hallerinde, saçlarını istediği gibi yapmamışım, havada duracaklarmış o kuyruklar, o kıyafeti giymek zorunda mıymış?bluzu şortunun içinde kalacakmış, ayrıca bluzundeki canlıya leylek demişim onlar flamingoymuş mış muş moş böş bööö:)
Dün alışverişe gittik onunla, neden alıyormuşuz ki bunları, çok mu gerekliymiş, almak zorundamıymışız? o mayo istiyormuş, ben neden 3. çocuğu yapmazmışım, öyle yapmam demekle olmazmış, öyle demeyecekmişim, ikiz puseti alırmışız birine aylin otururmuş birine yeni bebek ( ?)!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Daha neler!!!!

İlk göz ağrım yağmurum, seninle bu aralar bazı bazı çatışmalar yaşasak ta biliyorum bu günler de geçecek, sen bana her böyle cevaplar verdiğinde seni yanıtlamak için önce bi nefes alıyorum kendime geliyorum, sabırlı oluyorum o saniyeler içinde, sonra cevap veriyorum, zorsun belki daha da zor olacaksın ama hepsi geçicek, ben seni çok seviyorum, canımın içi taaa içisin sen, güzel yavrum...

Yağmurun zorluklarını uygun bi zamanımda yazacağım ama şimdi onu almaya çıkıcaz, bugünlerde çok yoğunum, gezmelerden fırsat buldukça evle ilgileniyorum, ben çok yoğunum artık çokkkkkk....

Ama şunu yazmalıyım, dün çok gök gürledi bende yağmura sordum"yağmur bu gümbürtü de ne?sence ne olabilir?" dediğimde bana "bilmem, belki  dinozorlar gelmiştir" :) dedi...

ilahi yağmurum güldürdün beni çok :)