Söz veremiyorum ama yarın yazmak istiyorum artık:(

Sonuç...

İşte sonuç...:)

Ama yine yaptım yapacağımı, akşamüstü annemi aradım, bu arada yağmur kardeşiyle oynuyordu, onların sus pus olduğu bir anda anneme" aa rifi de mi ödevini yapıyor, hımm denizde sizde öyle mi? beraber ödev mi yapıyorlar hımm çok güzel.." der demez yağmur hızla çıktı salondan kendi odasına gitti kapattı kapısını, 10 saniye sonra çıktı elinde ödev kitabıyla:) canımın içi ..
Sadece unutmuştu, sadece şekerlere dalmıştı, sadece dışarıdaki kara ve çocuk dünyasına gitmişti....aklına gelince de hemen koştu akıllı kızım benim.... seni çok seviyorum...

Ben "yap" deyince benim için yapıyor gibi olacaktı...ben "yap" dediğim için...
Ama şimdi öyle olmadı, şimdi kendi hatırladı yapılması gereken bir ödevi olduğunu....
 İyi dersler minnoşum...!

çocuk olmak...

Çocuk olmak çok güzel bir şey ayrıca çok ta komik her gün belki defalarca buna tanık oluyorum evet karşıdan bakınca ve farkında bir anne olunca bana göre çok ta konik yanları var anneliğin, mesela sanıyor ki yağmur onu görmüyorum mesela bir şeyde yanlış yapıyor ya da ona kızacağımı düşündüğü zamanlarda acemice saklayıveriyor bir de gözüme gözüme bakıyor ama ben oralı olmuyorum oysa bir bilse önüm arkam sağım solum görüyor halimi:) onun bu saklanışı mesela çok komik...sonra 2 gündür okullar tatil diye ödev yok diye rahat rahat keyf yaparken biz mail geldi ödevimiz var diye hem de 6 sayfa:) yağmu'a iki kez uyarı da bulundum ödevlerini yapması gerektiğini, ama yağömur şeker hamurundan süsler yapmakla meşgul hadi onları kaldırdık şimdi portakal soyuyor bense artık ödevini yapmalısın şeklinde değil de kah aylinle konuşurken kah kendim ona bir şeyler anlatırken "benim yapmam gereken bazı işler var, çünkü bunlar benim sorumluluğum eğer yapmazsam çok üzülebilirim" gibisinden araya konuşmalar sıkıştırıyorum evet bakıyorum ben, taktir eden bir şekli var ama kendisi pekte oralı olmuyor yani dur bakalım ne yapacak...ama kararlıyım tekrar hatırlatmayacağım eğer yapmazsa da sonuçlarıyla kendisinin karşılaşmasını bekleyeceğim ...neler olup bittiğini yazacağım yine...




Bu arada fazla mükemmelliyetçi halimden hiç memnun değilim, imdi kurabiyeler süslenecek diye derde düştüm, o malzemem yok şunum olsa aa şu da olsa daha güzel olurdu gibi dolanıp duruyorum evde, sanırım yarın bana eminönü yolları gözüktü aylini halasına bırakıp bense eminönüne gidip içime sinen malzemelerimi alıp geleceğim ve böylece güpgüzel kurabiyelerimiz olacak...

antrenman

Dedim ya birazcık işimiz var bugünlerde diye..İşte okullarda tatil biz sıvadık kollarımızı süslü kurabiyelerimizi yapmak için kızımla, çok uzun yazamayacağım bu aralar belki ama bol bol fotoğrafla kendimizi anlatacağız:)

Şimdi pişti kurabiyelerimiz, miss gibi tarçın kokusu... zaten bu karlı havaya da bu yakışır...
Şeker hamurumuzu renklendirme zamanı....

 

 

 

Ben yeni yılla ilgili hiç bir şey yazamadım ama geç kalmış sayılmam, öncelikle bu yıl daha az üzüleceğimiz, daha çok güleceğimiz bir yıl olsun diliyorum herkese, çok derine inemeyeceğim malum yanımda bir minik var:) kısa ve öz olsun herkes mutlu olsun istiyorum:)
Kendim için istediğim "tek" şey olmasada ben bu yıl çok kitap okumak istiyorum işte o yüzden aldım ansiklopedimi elime, bitireceğim kitabımı, belki bir gün  5 sayfa okurum belki başka bir gün 50 sayfa ama bitireceğim! sonra kendime ödül olarak 5   tanede  yeni kitap alacağım:)

Bu sabah

Kendime pazardan polar pijama-eşofman almıştım geçen sene. çok rahat olmadığı için giyemedim, 2 gün önce aklıma geldi küçültüp yağmura yapmak, işte bu sabah zar zor, müthiş bir dikiş olmasa da gerçekleştirdim bu olayı:) açtım makinemi, korktum gerçi aylin bunun sesinden de korkar diye çünkü elektrik süpürgesinden hala korkuyor, neyse ki korktuğum başıma gelmedi, ben de rahat rahat diktim, yağmurun gözü kalmıştı zaten pijamamda "anneeee çokk güzelllll, bana da alırmısın küçüğü varsaaa" diye...
 görünce çok sevinecek...


Benimdi...

Yağmurun oldu....:)

Birde beline kurdela diktim:)
Şimdi giyilmeyi bekliyor...
Çok hoşuma gitti ama benim uydurukta olsa dikebilmek, şimdi alayım da diyorum polar, bol bol dikeyim, giyelim kış günlerinde sımsıcak...


OTEL TRANSİLVANYA!

Yaklaşık 1 ay önce gitmiştik, yağmur da filmi izledikten hemen sonra resimlerini yapmaya başlamıştı, Ben çok güldüm görünce çok güzel anlatmış çünkü:)

Ben...

Bu aralar yine benim için yoğun günler başlıyor, aylinin doğum günü yaklaşıyor "19 ocak"... minik kızıma şeker hamurlu kurabiyeler yapacağım arkası magnetli, her ne kadar yenilmeseler de benim hem yapmak hem ikram etmek çok hoşuma gidiyor, sonrasında da pastasını yapacağım şimdilerde düşünüyorum hala temamız ne olsun diye?
Hafta sonu anneannem geliyor Ankara'dan, bir sonraki hafta da caniko geliyor Kıbrıs'tan, belki babaanneyle büyükbabamızda gelecek Zonguldak'tan doğumgünü için, küçük teyzemiz ameliyat olacak aslında operasyon desek daha doğru, umarım ayakta bize katılabilecek doğumgününde...

Aylinin bu zamana kadar bize yaptıklarını:) hayatımıza kattıklarını ilerleyen günlerde yazacağım, ben sürekli yazacağım aslında da 24 saati yapılacak bir çok şeye böldüğünde elimde kalan dakikalar çok az oluyor...umarım miniğim büyüdükçe ben de çokça yazacağım...