hasta kuşum:(

Yağmur, Güzel yavrum benim yine hasta oldun..yine ateşin çıktı...ateşin çıktığı her gün benim ömrümden de ömür eksildiğini hissediyorum:(neden bu kadar hasta oluyorsun ve neden bu kadar ilaç kullanmak zorunda kalıyorsun:(çok ama çok üzülüyorum içimden bir şeyler kopuyor:( şimdi kucağımda uyudun yatağına yatırdım seni..minicik ayaklarına ellerine baktım gözlerim doldu, o küçücük bedenine yeniden ilaçların gireceğini düşündüm oysa daha 2 gün önce bitirdin antibiyotiğini:(
Okuldan seni aldığımda ne kadar da sevinçli ve mutluydun...birden gözlerinde ki ışık kayboldu:( ne oldu bebeğim sana:(
Ben sen hasta olduğunda yani bu kadar çok hasta olduğunda kendimi dünyada yalnız kalmış hissediyorum sanki sadece sen hastasın ve sanki sadece ben çaresizmişim gibi...bazı bazı ayrımına varıyorum ne komik değil mi? sen hasta olunca hayattaki gerçeklerin bazen farkına varıyorum sadece...o anlarda hep güçlü olmam gerektiğini söylüyorum kendime hayatta zor zamanlarda kaldığım her zaman gibi, güçlü olmalıyım çünkü beni benden başka anlayan kimse olmayacak yanımda...kimse senin yüreğinin sızısını bilemez çünkü...çünkü senin gibi yaşayamaz...işte bunu bilmek kimi zaman zayıf kaldığın zamanlarda seni güçlü kılar.
Umarım kısa sürede iyi olursun Yağmur'um, yarınımız, yarınlarımız güzel olsun yavrum...