25 Şubat 2011 Cuma

Madem bugünlük yazdım senin adına da yazıcam biraz kızım...
Çok şükür sağlığın sıhhatin yerinde...
Bir anne olarak, çalışmıyor olsamda, sana yetememe duygum hala içimde bir yerlerde saklı ve çoğu zaman nedense açığa çıkıyor.. bu da benim deliliğim..
Son zamanlarda fazla fotoğrafını çekemedim aslında pozlanacak çok halin var ayrıca yaptığın resimleride koymak istiyorum buraya bak gör ne kadar gelişmiş olduğunu...insan böyle yaşayıp gidiyor da unutuyor her şeyi...bazen soruyorlar bana "Yağmur'da böyle miydi? " diye ama hatırladıklarıma sevindiğim kadar hatırlamadıklarımda olduğunda çok üzülüyorum...
Senin için sana verebildiklerimizin en iyisini yapmaya çalışıyorum, bu nedenle bu aralar sıkıntılı bir süreç olan okul seçme, araştırma durumlarındayız..gerçi çoktandır düşünüyorum ama zaman daraldıkça daha da heyecan yapıyorum...henüz karar veremesekte belki seneye de şu anki okulunda anasınıfı eğitimini alacaksın..gerçi buna çok sıcak bakmıyorum ama bakalım ...umarım senin adına iyi kararlar verebilirz....gerçekten büyüdükçe zorlaşıyor derler ya daha ciddi kararlar vermek zorunda kalıyorsun çünkü....bir çocuğun en sıkıntısız hali bebeklikmiş bence bunu daha iyi anlıyorum...
Gerçekten bir gün arkadaş olarak kalabilecekmiyiz seninle...kalacağız değil mi....
Havalar soğuk...sabahları seni uyandırmaya kıyamıyorum...ama belli bir düzende hayatını yaşamanı istiyorum...keyfiye hallere alışıyor olman bizi zaman gelir zorlar diye...her sabah öpüp koklayıp uyandırıyorum seni...bir de her gece ayaklarını öpüyorum ...başında dua edip öyle yatıyorum yatağıma...az kaldı sadece 4 ay sonra inşallah güzel bir tatil seni bekliyor olacak...sonra istediğin saatte uyan:)
Yazacak çok şey var belki ama yazabileceklerim bu kadar şimdilik...
Seni seviyorum...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

  Günlük hayatın diliyle bile bazen yazıldığında geriye dönüldüğünde ne çok şey anlatıyor şu satırlar. Aklımızda kalır sanıyoruz, hiç unutul...