23 Mart 2011 Çarşamba

Kimdi giden, kimdi kalan
Giden mi suçludur her zaman
Ne zaman başlar ayrılıklar
Dostluklar biter ne zaman
Her geçen gün bir parça daha
Aldı götürdü bizden
Aynı kalmıyordu hiçbir şey
Değişiyordu her şey kendiliğinden
Artık çözülmüştü ellerimiz
Artık bölünmüştü yüreğimiz
Birimiz söylemeliydi bunu
Ötekini incitmeden
Kimdi giden, kimdi kalan
Aslında giden değil
Kalandır terkeden
Giden de bu yüzden gitmiştir zaten

Murathan Mungan.

Severim bu adamı aslında düşünen adamları ve kadınları severim ben...kendine pay çıkarmadan yaşayanları severim, sayarım...giderken arakasındakileri unutmayanları severim, bir cümle kurabilmeyi gururdan saymayanları severim...İşte bunların tersini yapanları sevmem...belki bunları yazdım diye de kimse beni sevmez, ama umurumda mı? inan ki hiç değil...
İnsan yaşadığı sürece hayattan bir şeyler anlar, bazen ders alır, bazen yaşadıklarını önemsemese de tecrübe edinir ve bazen de ne kadar çiğ olduğunu görür, belki tiksinir kendinden, böyle olunca günahlarından sıyrılmak, kurtulmak için dayanır bir duvarın dibine, kendince konuşarak çıkarır günahlarını...ama;
"Bir gün kaldigin yerden baslayacaksin,
Biri seni bulacak
Once korkacaksin eski acilara yakalanmaktan
Biraz ürkeceksin
Ne kadar dirensen de, nafile
İnsansin sonucta... Seveceksin..
Eski acilara bakip ta küsme sevdalara
Gavura kizip ta oruc bozulmaz
Sök at kafandan acabalari
Bir kemik ayni yerden iki defa kirilmaz... "CAN YUCEL
Yaşadığın acı bazen acıdan sayılmaz, işte bunların ardından geliverir yeni hayatlar..
Güneşi görünce seviniyorum, dün kızımla erik ağacının dallarında tomurcuklanmış çiçeklere bakıncada sevindim...dedim ki; insanoğluda işte tıpkı ağaçlar gibi... ağaçtır, her güzde döküp yapraklarını ,silkinip tüm kurumuş yapraklarından yapayanlız olmayı ister ta ki özleyene kadar ....insan da böyledir işte, kanser olmuş yüreğinden eğer söküp atabiliryorsan tüm geçmişini, yaşayabiliyorsan, yenilenebiliyorsan sürekli işte o zaman mevsimlerin anlamındasındır...
ama ağlama bir sonbahar gününde yağmur damlaları seni ıslatırken de, düşünme geride bıraktıklarını, sadece geride kalanları düşün, aç pencereni toprak kokusunu çek içine...
Sen o zamanda yenile kendini...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

  Günlük hayatın diliyle bile bazen yazıldığında geriye dönüldüğünde ne çok şey anlatıyor şu satırlar. Aklımızda kalır sanıyoruz, hiç unutul...