16 Temmuz 2012 Pazartesi


Yağmurum yok Ankara'ya gitti,biz gidemedik çünkü yağmur çok bunaldı, kardeşini ne kadar çok sevse de onun ağlamaları, beni bırakmayışları ve bizim yağmurla baş başa bişeyler yapamayışımız yağmurun canını çok sıkıyor, işte bu yüzden yalnız gitti yağmur anneannesiyle, son gün her ne kadar bize "siz de gelin" dese de gitmeyi uygun bulmadım aylinle...Perşembe günü dönecek güzel kızım çok özledim onu, hepimiz bir değişimden geçiyoruz  bir gün çok daha rahat olacağız, o güne kadar bişeyleri kaybetmeden hayatımıza devam edeceğiz güzel kızım...Seni çok ama çok seviyorum ilk göz ağrım canımdan can kızım...

 
Posted by Picasa

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

  Günlük hayatın diliyle bile bazen yazıldığında geriye dönüldüğünde ne çok şey anlatıyor şu satırlar. Aklımızda kalır sanıyoruz, hiç unutul...