17 Haziran 2009 Çarşamba

Evimizde başbaşa...


Sonunda kızımla yalnız kaldık, anne evde artık ve buna en çok sevinen ise Yağmur oldu tabi ki, ben sevindim mi dersek aslında çok ta emin değilim ama hep şunu düşünüyorum artık çıkmaz bir yol gibiydi yürüdüğüm yol ve bazen terketmek gerekir diye düşünüyorum yoksa yenilenemiyorsun...umarım bizim için bir bitiş güzel başlangıçlara yol açar...

Madem öyle o zaman günlük tutalım dedik düzenli böylece istediğim şekilde kızıma güzellikler bırakabilirm, bu yazdıklarımın dışında bir de kağıda döktüklerim de var onlar daha anlamlı olacak belki de kızım için...

Bugün temizlik günümüz oldu, yarın Yağmurun babannesi ve büyük babası gelecek, birazdan da pazara gideceğiz pazar resimlerimizi aktarırız yine ama öncelikle 15 gündür kızımın gelemeyen kitapları bugün elimize ulaştı, çok sevdik kitaplarını bol bol okuma zamanlarımız başlıyor artık anne kız:)
Sevgilerimizle...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

  Günlük hayatın diliyle bile bazen yazıldığında geriye dönüldüğünde ne çok şey anlatıyor şu satırlar. Aklımızda kalır sanıyoruz, hiç unutul...