30 Temmuz 2009 Perşembe

Farkındaysan yaşıyorsun, unutmuyorsun

Çok uzun zamandır yazamadım sana kızım, yalnız kalamayışımız ve hep sürekli bir şeylerle ilgileniyor olmak beni uzaklaştırıveriyor olmam gereken yerden.Öncelikle senden özürdilerim. Bugün bana dediğin gibi "canımı yakıyorsun" :) diyerek benim bazı davranışlarım da farkındalık sağladığın için. Biliyormusun seni doğurduğum andan bu yana aslında hep doğru olanın yanındaydım çoğu zaman...belki de bazen yönünü değiştiriyor olmak çok ta doğru değil. Hep şunu bilerek yaşadım hayatımda; sen hep teksin...seni sevenlerin olabildiği gibi seni gerçekten anlayan insanı bulmak ta çok zor yaşamda...bu yüzden yalnızlık ta ve yalnız kendini anlıyor olmanda kaçınılmaz işte...
Zaman her bir şeyi yaşatarak öğretiyor bizlere yavrum, inşallah sen hep güzel şeylerle bu hayatta en az acıyla tecrübelerini edinirsin...

Senin gibi güzel bir can'a sahip olduğum için çok mutluyum...varlığın bende hayattaki korkularımı büyütsede aynı zamanda bana ne kadar güçlü olabildiğimin keşfini de yaşatıyor her geçen gün...

İşte bu yüzden iyi ki varsın birtanemsin...canımsın

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

  Günlük hayatın diliyle bile bazen yazıldığında geriye dönüldüğünde ne çok şey anlatıyor şu satırlar. Aklımızda kalır sanıyoruz, hiç unutul...