23 Aralık 2009 Çarşamba

Bugün mutluyuz:)

Ay ay ay ay kitaplarımız geldiiiiiiiiii ...Çok ama çok mutluyum yani kendime kitap alırken ayrı kızıma kitap alırken apayrı mutlu oluyorum istiyorum ki onunda kocaman bir kitaplığı olsun, meraklı olsun, ilgili olsun, kitaba verdiği, emeğe verdiği, paraya acımasın istiyorum. Kimi insan vardır parası olsa da gider korsan kitap alır gerçekten çok kınadığım bir durum evet kitaplar pahalı, gerçekten pahalı, ama ödünç alınır, kütüphaneden okunur da korsan alınmaz bu yüzden çok şükür kitap alacak param var ama olmayanlarla da geri gelmek üzere seve seve paylaşıyorum elimden geldiği kadar. Önemli olan zihniyettir ben emeğe sonsuz saygı duyuyorum kimi kitap 1 ayda çıkar ortaya kimi seneler sürer ama bunun için uğraş verilir ve ben sonsuza kadar buna saygı duyacağım aynı şekilde kızımı ve yakınımda ki ulaşabildiğim herkese de bunu dile getireceğim.

Eminim sende mutlu olacaksın minnişkom kaç gündür sorup duruyorsun haklı olarak işte paketin geldiiiiii çok severek okuyacağından yani okuyacağımızdan eminim:)
Bu sabah nedense canın pek okula gitmek istemedi herhalde "ama ben hastayım" diye kocaman bir yalan uydurdun ama gittin yine seve seve:)

Bugün çarşamba klasiğimiz olan dedene gitmek, aynı bahaneyle de pazara gitme günümüz okuldan çıkışta gideceğiz... Bu gecede deli gibi uyuyacaksın büyük ihtimalle. çünkü ne zaman abilerinle olsan o günün akşamı uykun bölük pörçük, kendi kendi konuşa konuşa oluyor geçen gece seni gece yarısı yatağında yüzerken buldum. Evet şıp şıp diye sesler geldi senden, bi kalkıp geldim ki yanına yüzükoyun yatmış ellerini çırpıyorsun. Ah yavrukuşum o kadar miniksin ki gece yorganın altından ayak parmakların çıkıyor bazen, bi seviyorum bi seviyorum ki seni ...Ve yine o kadar masum ve mutluluk dolusun ki hayatın yanındaki sevdiklerin,oyunlar ve oyuncaklarla sınırlı şimdilik...Umarım içindeki bu masumiyeti hiç bir zaman kaybetmezsin seni çok seviyorum.

Hani anne olunca çok şey değişir ya gerçekten hep dile getiririm bunu ama anne olunca korkuların kat be kat artıyor ama bu sefer kendinden çok çocuğun için...Geçen gün ayşe arman'ın yazısı vardı o da hep kızıyla ilgili korkuları dile getirmiş yalnız olmadığımı anlamak beni rahatlattı...Çok uzak gibi gözüküyor ama zaman akıp gidiyor büyüyorsun...emekledin, yürüdün, konuştun, oyun oynadın, tuvaletini yaptın tek başına, şarkı söyledin, sohbet ettin, kitap okudun derken minik okula başladın. Şimdi kara kara okul düşünmeye başladım bile ben...ahh ahhh sevgili minik kızım, güzel gözlüm şimdi uyuyorsun ne kadar görmek isterdim seni uyurken okulundaki minik yatağında...

....

Yağmura kitap alırken durmadım tabi kendime de kitap aldım. Prof.Dr. Sabiha Paktuna Keskin'in çocuk gelişimi üzerine olan son kitabını da aldım. Bütün kitaplarını da keyifle okudum çok faydasını gördüm ama bu kitap daha başka bir dünyayı anlatıyor; çocuk çizgilerindeki, resimlerindeki dünyayı anlatıyor. Keşfetmek heyecan verici olacak .

İşte kitapların kuzum



Bu da benimmmmm



İyi okumalar:)
Bu arada Yağmuşum "Burun" adlı kitabın da Yekta Kopan'dan sana özel imzalı:)
Havamız olsun biraz cık:)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

  Günlük hayatın diliyle bile bazen yazıldığında geriye dönüldüğünde ne çok şey anlatıyor şu satırlar. Aklımızda kalır sanıyoruz, hiç unutul...