28 Ekim 2010 Perşembe

Bazen yanıldığını anlamak istersin, ya da kaybettiğine inanmazsın hiç.
Hep bir umutla yaşamaya devam edersin...
Ama bazen de o umutlar yok olur biliyormusun...


Uzakta kalmak acılarını hafifletir insanın...
Ya bir şarkıda bulursun onu, ya buluştuğun bir yerde, ya da ilk bakışını hatırlarsın sana...
O bakış doldurur her şeyi işte, unutamazsın....


Belki ağlamaların kesilir ama yüreğinde ki acı hiç kesilmez...

28 ekim 2010 sa.09.31

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

  Günlük hayatın diliyle bile bazen yazıldığında geriye dönüldüğünde ne çok şey anlatıyor şu satırlar. Aklımızda kalır sanıyoruz, hiç unutul...