Bazen yanıldığını anlamak istersin, ya da kaybettiğine inanmazsın hiç.
Hep bir umutla yaşamaya devam edersin...
Ama bazen de o umutlar yok olur biliyormusun...
Uzakta kalmak acılarını hafifletir insanın...
Ya bir şarkıda bulursun onu, ya buluştuğun bir yerde, ya da ilk bakışını hatırlarsın sana...
O bakış doldurur her şeyi işte, unutamazsın....
Belki ağlamaların kesilir ama yüreğinde ki acı hiç kesilmez...
28 ekim 2010 sa.09.31
28 Ekim 2010 Perşembe
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Günlük hayatın diliyle bile bazen yazıldığında geriye dönüldüğünde ne çok şey anlatıyor şu satırlar. Aklımızda kalır sanıyoruz, hiç unutul...
-
İşte yağmurun keyifli odasından kareler, biz hem çok sevdik hem de çok rahat ettik, bütün döküntümüzü alıyor.. Hani ikeadan resmini ekled...
-
İşte sonuç...:) Ama yine yaptım yapacağımı, akşamüstü annemi aradım, bu arada yağmur kardeşiyle oynuyordu, onların sus pus olduğu bir an...
-
Daha dün öğrendiği için tam seri gidemiyoruz ama bir kaç güne daha güzel çalmaya başlayacak kızım:) Aferin minnoşuma.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder