29 Aralık 2010 Çarşamba

Her gece odamızı topluyoruz, dişlerimizi fırçalıyoruz, çişimizi yapıyoruz, pijamalarımızı giyip masalımızı okuyoruz bu rutinle beraber kızım uykuya dalıyor...Hep merak ederdim Yağmur ne zaman kendi başına uyuyacak diye...artık uyuyor işte, her şeyin bir zamanı var ve o zaman geldiğinde kararlı olursak aslında her şey çok kolay oluyor...bunu başarmak istediğim ilk zamanlarda önce yağmuru yatağına yatırıp ben yanında bir sandalyede oturup ona masal okurdum..onun masalı bitince kendi kitabımı alıp okumaya başlardım kısa süre içinde yağmur uyurdu...sonra sürekli yanında onu uyumasını beklemek yerine biraz da yalnız uyumaya alışsın diye masalını okuduktan sonra odasından çıkar ara ara gelip ona bakacağımı söylerdim, yapardım da bunu...sonra böyle devam etti ve bundan sonra da kendi kendine uyumayı başardı...tabi ilk zamanlarımızı düşününce çok daha vahimdi durum...mesela doğduğu zaman hiç bırakmazdım yağmuru kucağımdan, tabi bu ona duyduğum 9 aylık özlemin sonucuydu hep koynumda uyuturdum..iyi ki de yapmışım , kimseye aldanmadım "aman alışmasın" diyen çok oldu..ama alışsın ne var ki bak şimdi 4,5 yaşında zaten böyle bir ihtimalimiz bile yok...o yüzden severdim uyutmasını göğsümde...hep böyle uyudu... tabi büyüdü artık bir kaç aydan sonra kollarımızı omzumuzu ağrıtmaya başladı. dedim olmayacak böyle hep o kaçtığım "asla çocuğuma yapmam" dediğim büyük konuşmalardan olan yastıkta sallama metoduna geçtim:) bunu da sevdik ama tabi zaman durmadı yağmur daha da büyüdü artık ayakta sallama metodunda da bacakları sığdıramaz olduk, işte o zaman aynı yatakta yatıp onun benim ellerimle ya da kulağımla oynamasına izin verip beraber uyuduk..sonraki aşamada zaten ilk başta yazdığım gibi...evet biraz sancılı süreçlerdi belki ama ne var, ne kaldı geriye....hiç işte her şey yolunda şimdi...gerçekten zamanı geldiğinde her şey yerine oturuyor...


Yağmurun cuma günü okuldada yılbaşı partisi var...kostüm giyilebilirmiş..Yağmur rifatın küçüklüğünden bize kalma noel baba kıyafetini giymek istediğini söyledi. çok ta sevimli oldu...


Daha çok yazıcam ama bugünde hazır yazasım var ama işlerim var yapmam gereken zamanla yarışıyorum biraz...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

  Günlük hayatın diliyle bile bazen yazıldığında geriye dönüldüğünde ne çok şey anlatıyor şu satırlar. Aklımızda kalır sanıyoruz, hiç unutul...