Çok kitabım var okunacak başucumda bekliyorlar onları okuyorum sırayla...Bir de bu şarkıyı dinliyorum sıkça...

Kendime terapi yaptığımı hissettiğim battaniyem bitti...güzelliğini geçtim biraz yamuk yumuk oldu belki ama sıcak tutacak ya bizi, soğuk havalarda sıcak su torbalarına gerek kalmadan ısıtacak ya bizi ..sevdim battaniyemi...

Anneannem geldi güzel 1 hafta geçirdik beraber, güzel ve iyi olana alışmak ve sonrasında yokluğunu hissetmek kötü bir şey...

Kızım okula gidiyor, büyüyor onun için fazla söze gerek yok...onun çocuk dünyasına sığınıp büyüyorum bende...

Her zaman ki pelinin annelik halleri devam ediyor...ama anne olmak kadar insana kuvvet veren insanı güçsüzken güçlü kılan tek bir şey daha yok....gerisi kanımca boş....anne olmaktan anladığım bir bedende iki ruh yaşamaktan ibaret...

Bahar geliyor diye seviniyorum, bütün kış tekrarladığım beni bu havalar mahvetti sözünü bıraktım kötü alışkanlıklarımın yanına..içki, sigara yok...ılık havalar, patlayan tomurcuklar, güzel kitaplar, okumak ve okumak...yağmurumda okuyor o benden farklı kendince kitapta yazıyor, resimleri yapıp bana resimlerin altına hikaye yazdırıyor...evet biraz birbirinden kopuk konulardan oluşuyor ama olsun bunu denemesi de benim için çok güzel bir çıkış noktası yağmur için...çokça resim çiziyor, saçları upuzun , boynunda rengarenk kolyeli, taçlı kızlar...bazen saçları bir papatya yaprağı gibi döşüyor o yuvarlak kafaya..rengarenk resimler....onun dünyası...benim için çok şey, onun için sadece bir resim....ve bu hep böyle olacak değil mi? benim için yağmur ve ona dair her şey, her zaman çok şey ifade ederken onun içinse çoğu şey belki sadece gelir geçerlikten oluşacak...