6 Eylül 2011 Salı

Anladım ki mutluyken çok fazla yazamıyorum, şimdi mutsuzmuyum hayır, ama sıkıntılıyım, geçicek zamanı var...geçen kış o bitsin diye durup pencere önünde beklediğim gri havalar gibiyim, güneş yüzünü göstersin diye çok beklemiş, aslında geç gülen güneşi görünce de kendime kızmıştım neden bu kadar sabırsızım diye...şimdi de aslını soracak olursan bekliyorum kış gelsin, belki soğuklar çarpar yüreğime de üzerimde ki bu ataleti atar diye...


Bilmem sonra minicik bir kızım olacak acaba onun için mi?


Yağmura hamileliğimde ki gibi kuvvetli değilim...kendime yeteri kadar bakamıyorum gibime geliyor, her şey normal, büyümesi, kilosu boyu ama nedense endişe ediyorum...biliyorum çünkü faydalı şeyleri nedense yemekte zorlanıyorum midem almıyor, zoraki yumurta, zoraki ceviz, badem, hiç yiyemediğim tavuk...


Bilmem ki nasıl olursun acaba miniğim? yağmura benziyor en çokta, sanki kafası burnu tıpkı yağmur gibi...




Patik aldık yağmurla kardeşine, yağmur kendi kendine çoraplar seçti kardeşine hediye olsun diye, sonra bir kaç bluz aldık, başladık yavaş yavaş hazırlanmaya...bu hafta ev boya yapılacak, odalar değişecek, minik bebeğimiz ablasının eski odasında büyüyecek...karnım büyüdü biraz...haftaya tam 5 ayımız bitmiş olacak, yazık ki 3 kilo alabilmişim hala...bilmiyorum bazen kilonun böyle az olması da bana dokunuyor...


Minik bir kızım olacak heralde, yağmur 3940 gr doğmuştu 55 cm boyu vardı doğduğunda, herkes şaşırırdı ne kadar uzun boylu bebek diye...hiç yadırgamadım onu ilk kucağıma aldığımda, topaç gibiydi bana göre...saçlarında minicik tokalar bile vardı yanıma getirdiklerinde...


Bilmiyordum ameliyatın nasıl bir şey olduğunu, şimdi biliyorum ya korkuyorum çok bu ameliyat işinden...beni en çok tedirgin eden bu...ne bilim bitsin istiyorum her şey, ocak gelsin, kış gelsin bende kızlarımla olayım istiyorum sağlıkla...


Bazen bitmiyor cümlelerim, şimdi yağmurda okula başlayınca daha yalnız kalıcam evde, o zaman daha çok yazarım heralde, hem kış gelecek hem hava gri...


iyi ya ne kadar çok yazarsam o kadar çok okuyacak şeyleri olur kızlarımın...


Tabi okurlarsa :)



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

  Günlük hayatın diliyle bile bazen yazıldığında geriye dönüldüğünde ne çok şey anlatıyor şu satırlar. Aklımızda kalır sanıyoruz, hiç unutul...