Bugün yağmurumun günü, biraz çılgın çatlak bir şey yapacağız kızımla, yapınca fotoğraflarını koyacağım...

İnsanı mecburiyet duygusuna iterek yaptırılan şeyleri tüm özgür irademle yapmıyor! olmak kadar güzel bir şey yok...Bende bugünümü böyle yaşıyorum, aslında çoğu zaman yaptığım gibi...

Akşam yemeğinde ıspanak kavurması var belki üzerine yumurta kırarız, kırarız elbet protein gerek, bir de kereviz çorbası...evet alakasız oldu biraz ikisi de sebze, olsun ikiside karbonhidrat olan çok öğünler yediğimiz gibi bununda aslında tuhafsanacak bir yanı yok bana göre....Hem hazır kızım seviyorken böyle sebzeleri...Zaten çevremde pek görmüyorum illa ki vardır sebze seven çocuklarda ama ben kızıma hayranım, daha öncede yazmışımdır, kereviz ,enginar, deniz börülcesi, ıspanak, pazı, brokoli, karnıbahar (karnabahar mı?karnıbahar mı?), lahana...işte patlıcan hariç aklına gelebilecek her türlü sebze...sever hem de çok sever...bu yüzden pek bir şanslı hissediyorum kendimi, hani böyle evde yemek seçen insanlar vardır ya, yok onun şusu şöyle yemem , yok bunun busu böyle yemem, yok sadece et yerler, yok sadece makarna yerler, yok hayatta sebze yemezler...işte ben bu yüzden şanslıyım, aybarsında yağmurunda hiç seçiciliği yok, hımm aybarsta evlenene kadar bir kaç şey yemezdi ama ne oldu evde yapıla yapıla bir kaşık iki kaşık tat derken yedi...

Şimdi ben böyle konuşurken aklıma karnımdaki ahtapot geliyor, gün gelirmiş seçermiş ya...vay halime ve vay böyle söylediklerime...

Neyse geçen gün yağmura onun anlayacağı dilden resimden takvim yaptık sadece haftanın 7 gününü gösteren...Pazartesi günleri yağmurun okulda kitap okuma günü...pazartesi gününe bu önemi vermek için o kağıda kitap okuyan çocuk resmi çizdim, hani kitapların arkasında da yazar ya arka kapak notları ben de çocuğun kitaba bakan ters yönüne yazılar yazdım...ama yağmur hemen "Anne ama çocuk kitabı öyle okumuyor ki" dedi...doğru haklıydı...

Toplamda 3,5 gün okulundan ayrı kalınca benim koca gözlü kızım sabah geldi yanımıza ne zaman okula gidicem ben diye, ben de söyledim kıyafetlerini giyinip babasının kahvaltı yaptıktan sonra çıkacaklarını, bana "ben şimdi gitmek istiyorum" diye tutturdu, neyse ki hadi kıyafet seç kendine diyerek oyaladım, yine uyumsuz bir sürü kıyafet takıştırdı üzerine...

Neyse günden notlar şimdilik bu kadar yağmur kuş.

Anne seni almaya gider,

Sonra ..............Yağmur partisi.

Bu arada "Çocuklara kitap okuma alışkanlıkları kazandırmanın kolay yolları" konulu bir yazı okudum. Bir tık edince okunuyor.

Anne babalara yardımcı olsun....