10 Ocak 2013 Perşembe

Sonuç...



İşte sonuç...:)

Ama yine yaptım yapacağımı, akşamüstü annemi aradım, bu arada yağmur kardeşiyle oynuyordu, onların sus pus olduğu bir anda anneme" aa rifi de mi ödevini yapıyor, hımm denizde sizde öyle mi? beraber ödev mi yapıyorlar hımm çok güzel.." der demez yağmur hızla çıktı salondan kendi odasına gitti kapattı kapısını, 10 saniye sonra çıktı elinde ödev kitabıyla:) canımın içi ..
Sadece unutmuştu, sadece şekerlere dalmıştı, sadece dışarıdaki kara ve çocuk dünyasına gitmişti....aklına gelince de hemen koştu akıllı kızım benim.... seni çok seviyorum...

Ben "yap" deyince benim için yapıyor gibi olacaktı...ben "yap" dediğim için...
Ama şimdi öyle olmadı, şimdi kendi hatırladı yapılması gereken bir ödevi olduğunu....
 İyi dersler minnoşum...!
Posted by Picasa

12 yorum:

  1. Akıllı anne teknikleri :) Not aldım :))

    YanıtlaSil
  2. Bazen bende böyle yapıyorum,böylelikle çocuğumu da üzmemiş oluyorum:)

    YanıtlaSil
  3. kuzum kuzum kuzuummmmmm.. akıllı cannişkom o benim.kalem tutan ince narin parmakları, kocaman kocaman bakan çocuk gözlerini...kelimeler yetersiz. boğazımda bir düğüm. pelin kimse alınıp darılmasın ben bu kızı başka bambaşka seviyorum. tüm yeğenlerim kuzenlerimin elbette hepsi benim canım ama yağmur bambaşka. boşuna caniko değil.ye onu benim miçin. önce ince parmaklarını daha sonra upuzun kirpiklerini, veeee totosunu topuklarını aklına gelen her yerini.az kaldı 3 gün sonrada ben yiycem onu. öptüm hepinizi

    YanıtlaSil
  4. Süper olmuş, aferin küçük hanıma, nasıl da sorumluluklarını biliyor bak annesi:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yani:)ama bu sorumluluğu alma duygusu gelişene kadar biz biraz uğraşacağız gibi...

      Sil
  5. çok hoş... hep böyle gitsin inş. sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler, şimdilik gidişattan memnunuz bakalım:)

      Sil
  6. Aferin ona benim blogumada beklerim kelebeketkisi39.blogspot.com

    YanıtlaSil

  Günlük hayatın diliyle bile bazen yazıldığında geriye dönüldüğünde ne çok şey anlatıyor şu satırlar. Aklımızda kalır sanıyoruz, hiç unutul...