32 haftamda bitti, geceleri uyuyamıyorum, sürekli tuvalet, yağmurun odası, yatağım arasında gezinip duruyorum, üzerine bir de aybars horluyorsa eğer yatacak başka yer arıyorum, burnum tıkalı , sürekli o bantlardan takıyorum, artık doğurmak istiyorum...6 haftam kalmışken hala sorular soruyorum kendime, "hazır mıyım?" diye, aynı soruyu aybarsa soruyorum onun endişesi yok, yağmura soruyorum onun henüz ciddi anlamda anladığı yok, onun yerine ben düşünüyorum, "hazır mı?" diye...benimde endişem olmamasına rağmen, 5,5 yıldır yaşadığımız 3 kişilik hayatımıza ek olarak bir hayat daha geleceği için bazen neler olacağından habersiz yaşıyorum...ama heyecanlıyım çok heyecanlıyım, gözlerimi açtığımda karşımda nasıl bir çift göz bulacağımı merak ediyorum, yağmuru merak ediyorum en çok, nasıl karşılayacak kardeşini diye...

Bilmem ki hep bunlarla dolu olduğu için kafam başka şeyler anlatamıyorum...

Güneşin, ağaç yapraklarına vurduğu titrek yansımaları doluyor odaya...Eve her girişimizde kurabiye evimizin şeker ve tarçın kokuları karşılıyor bizi, yağmur arada bir dürtüyor şekerleri belki bir iki tanesi düşerde ben de yutarım düşüncesiyle sanırım:)

Hafta sonu yine dans kursumuz vardı, gittik sonrasında artık sokaktaki kalabalıklardan bıktığım için bir yere gidesim gelmedi ..yağmura şirinler cd si aldık , karnımız aç olduğundan da pizza ısmarladık kızımla kendimize, televizyon karşısına geçip film izleyip pizza yedik...

Hatırladığım hafta sonu manzaralarımız bu kadar ama eminim daha çok şey var yazacak...