Büyüyor kızım, 1 ayımız doldu, ablası kadar kolay büyümüyor Aylin, daha zor bir bebek, uykusu kuş uykusu, sürekli mırıldanıp söyleniyor, sanki memnun değilmiş gibi dünyaya geldiğine:)

Büyüdü kızım, tombikleşti, bugün ilk dr. kontrolümüze gideceğiz, aşısı var ve bir de tahlili, iğne yapacaklar diye canım yanıyor, çok ağlıyor ya O beni de ağlatıyor gözyaşlarına bakarak...Bir iğneden canımız yanıp ağlıyorsak diyorum...korkuyorum sonrada...

Yağmur'um okuluna devam ediyor, düzene girmeye çalışıyoruz, geceleri biraz sorunlarımız oluyor, oda Aylin'in bizim odamızda yatmasından kaynaklanıyor :( böyle olunca ben de üzülüyorum sanki onu mahrum bırakıyorum gibime geliyor, oysa ki öyle değil, ama benim annelik halim bu işte...canım benim, güzel yağmur'um, her yavrunun sevgisi bambaşka işte, sonsuz bir özlem yanında ellerini tuttuğunda bile...Zor günler geçirdik doğumdan sonra, Aylin 5 günlük olmuştu Yağmur su çiçeği oldu, Dr. aynı evde olmanız sakıncalı dedi tam 6 gün ayrı kaldım yağmurumdan, öyle ki zaten duygusal bir zamanımda resimlerine bile bakamıyordum ona özlemimden, iyi ki annem vardı yanımızda...

Aslında çok şey birikti yazmam gereken, artık boş kaldıkça yazacağım her şeyi sırayla...

Aylin kime benziyor? :) herkesten ayrı bir ses çıkıyor ama kimseye benzemiyor, Yağmur'a benzer diye hep beklemiştim ama benzemiyor ablasına, gözleri küçücük aylin'in, yağmurun doğduğunda kocaman gözleri vardı, ama yine de ağız ve burun bence yağmur, gözler bir başka ...hafiften bir çekiklik var ama göz kapakları yine babasına benziyor sanki...ten rengi ise yağmur gibi bembeyaz değil, doğduğunda aylin pespembeydi yanakları, beyazdı sonradan koyulaştı, daha buğday renkli gibi...

Yağmur çok seviyor kardeşini ama arada bir kaprisleri oluyor haklı olarak, çok tatlı buluyor onu, benden çok daha güzel diyor, her şeyi önem sırasına koyuyor, mesela "ben mi daha önemliyim anne Aylin'in banyosu mu?" diyor:) sürekli kameraya çekiyor kardeşini, kucağına alıyor, kucağına alır almaz birden büyüyor "ay işte komşu benim çocuğum da böyle..." diyerek oyuna girişiyor:) dün akşam oyuncak bebeğini almış geldi salona yine "din don din don "diyerek, anlatıyor bana 1 gün olmuş doğum yapalı, "ayy memelerim acıyor canım süt geliyor" diyor (benden süt akınca canım yanıyor bunu biliyor ya taklit yapıyor" alem kız...bir bakarsın ortadan kaybolmuş makyaj yapıp takıp takıştırıp geliyor, bir bakıyorum dalmış oyun oynuyor, dolu dolu bir dünyası var yağmurumun tek sıkıntısı şu sıralar dışarıya çıkamamamız ve haliyle eskisi gibi kurabiye yapamamak:) Düzelecek ama her şey kısa bir zamana bakar, kısa diyorum çünkü zaman dediğin bazen göz açıp kapamak kadar kısa...

Bu kadar yazıyorum yazacaklarım doluyken ama Aylincik uyurken yemek yemem gerek....