6 Kasım 2012 Salı


"Anne, bugün hava çok halsiz görünüyor baksana..."

Miniğim ya sen nesin böyle?
Havayı kapalı, bulutlu görünce bizim yağmurun dediği bu işte...

Akıllı kızım benim artık ilk hecelerimiz, ilk kelimelerimiz okunmaya başladı evimizde, elimizde kitabımız ela, lale, ata, atlet, talat...vs. okuyoruz da okuyoruz ne güzel bir şeymiş kızının okuduğunu görmek, onun defterine eğilipte kalem tutan minicik elleriyle yazı yazdığını görmek...
Evet sıkılıyoruz bazen, ödevler hatırlatılınca ufluyoruz, 5dk. yazı yazıp sonrasında dinlenme molası da istiyoruz, ama sonuca bakarsak biz hem okuyup hem yazıyoruz:)

Sadece ben çok yazamıyorum buraya bu da beni üzüyor, hep böyle kısa kısa:( 
ama ne yapalım bu süreçte böyle bişey işte....

Aylincikte bir cesaret tutunduğu yerden ellerini bırakıp ayakta duruyor tek başına, "ce' e " yi kendisi eline hırka, mendil ne bulursa yapıyor, kafasına bişey koyup simitçilikte yapıyor, abba, baba ba ba da diyor, söylenip bağırıyor, bay bay , gel gel  de yapıyor yapıyor işte o da çok tatlıııııııııııı...

Yağmurcuğum kübranın sayesinde geçen hafta piyano derslerine de başladı, gel keyfim gel, bizde hayat çok hareketli her güne ayrı bir hikayemiz var, bu hafta sonu meşe palamudu arkadaşlarıyla buluşuyoruz yağmur çok heyecanlı arkadaşlarını görecek diye...

İşte böyle, haydi görüşmek üzere....

2 yorum:

  1. ah benim gözümün nuru, önce sana sonra ağzından çıkan o muhteşem cümleye canikon kurban olsun...bin yıl düşünsem aklıma gelmez böyle bi şey. havanın halsiz olma hali yani. aklına minicik bedendeki o koskocaman yüreğine sağlık ca can canikom.

    YanıtlaSil
  2. bazen öyle oluyor ki böyle onun yüreğine geçmek istiyorum, benim gördüğümü o nasıl görür, benim görmediğim şeyler neler, yani onun gözünde bakmayı çok isterdim hayata, sadece onu daha iyi anlayabilmek için...

    YanıtlaSil

  Günlük hayatın diliyle bile bazen yazıldığında geriye dönüldüğünde ne çok şey anlatıyor şu satırlar. Aklımızda kalır sanıyoruz, hiç unutul...