2 Kasım 2012 Cuma

Sonunda oldu 3 aylık uğraşın sonunda yağmurcuğum içimize sinen daha iyi bir okulda öğrenim görmeye başladı dün, hakkında hayırlısı olsun canım kızım, biz senin için elimizden gelenin en iyisini yapmaya çalıştık, umarım sen de çok mutlu olursun yeni okulunda, öğretmenin ve arkadaşlarınla...

Çok yorgunum, yorgunluğum biraz hasta olmamdan biraz da yağmurla olan bu aralar ki iletişimsizliğimizden...varmış ya 6,5/7 yaş sendromu diye bişey varmış, dedim ki içinden çıkamıyorum ben artık bir uzmana mı gitmeli acaba derken yaptığım araştırmalar sonucu bu yaşta sendrom olacağını okudum, yağmur da bir sendromda öyle bir sendrom ki, bana uf'lamalar, can sıkıntıları, abartılı davranışlar gerçekten işin içinden çıkamaz durumdayım desem yeridir, acil bu soruna çözüm bulmam gerek ama yağmura değil kendime bulmalıyım çözümü çünkü belli ki bu yılın sonuna kadar yağmur değişmeyecek ama benim bu cadı anne şeklimden çıkmam gerek! Allah'ım daha 6,5 yaşında bunlarla uğraşıyorsak bunun daha ergenliği var :( 
Eskiden sendrom yokmuymuş acaba, ben geçirdim mi acaba böyle şeyler, yok ya biz annemize uflayamazdık bile, otur kıçının üstüne işte, ye iç yat ...
Ola ola bu kadar ince hesaplar yapan bir anne oldum ya daha ne diyebilirim ki kendime...en çokta kendime kızıyorum, bazen gerçekten hiç olmamam gereken şekillere giriyorum :( önemsememem gereken şeyleri önemser buluyorum bazen, kısacası tüm bunları düşünürken yoruluyorum.....


Normal mi?

3 yorum:

  1. evet normal. gerçek anneler hep bu gelgitler içinde yaşarlar ömürlenin sonuna kadar.ama belli bir yaştan sonra ki sana daha ççoooooookkk zaman var.biraz şekil değiştirip birazda olgunluktan olsa gerek hafiflerler.bana soracak olursan geriye dönüp baktığımda ne kadar aptal saptal şeyler için üzüldüğümü yıkıldığımı hatta kahrolduğumu görüyorum. keşke bir parçacık rahat olabilseymişim diye düşünüyorum.
    Biraz gevşe hayati önemi olan şeyler değil bütün bunlar. kızının uflarının öflerinin tadını çıkar. sağlıklımı, mutlumu, yüreğinde sevgi ve vicdan varmı çocuklarının buna bak. bugün of yarın aman be anne sözcükleri, bunların arkası yok. çocukların ağız dolusu kahkaha atıyormu sen ona bak. gerisi fasa fiso. herşey birgün yerli yerine oturur dert etme. önemli olan yıllar sonra kızların geriye dönüp baktıklarında "biz çok mutlu çocukluk geçirdik" diyebilmeleridir. hadi gevşe arkana yaslan düşün ve gülümse. ıslak ıslak şapur şupur da öp bebelerini tadını çıkar. iste aslolan bu.seni seviyorum.

    YanıtlaSil
  2. Her zaman ki gibi haklısın teyze zaman zaman ben de böyle düşünüyorum elbet ama işin içinde olunca insanlık haliyle bazen tırlatıyorum işte:( çok haklısın sözlerin beni etkiledi yine, sanki bu yazını okudum ya daha iyiyim daha dikkatliyim:)
    Teşekkür ederim iyi ki varsın ve iyi ki biz böyleyizz.....

    Aybars kıbrısa gidelim diyor, bilet al şimdiden diyor, valla ben de diyemedim teyzem bu curcuna halimizle bizi istemiyor diye:)

    Seni çok ama çok seviyorumm ve dolu dolu zaman geçirip sohbet etmeyi çok özledim seninle...

    YanıtlaSil
  3. konuyla ilgili e mail atıyorum

    YanıtlaSil

  Günlük hayatın diliyle bile bazen yazıldığında geriye dönüldüğünde ne çok şey anlatıyor şu satırlar. Aklımızda kalır sanıyoruz, hiç unutul...