Bugün çarşamba, iki gün aradan sonra kızım okula gitti ama yine de telaş bekleyiş içerisindeyim acaba telefon çalar mı diye...
Sabah uyumadım sevmiyorum uyumayı da zaten boşa geçirilmiş zaman aralığı benim için, yarının olup olmadığından emin değilsen boşa zaman geçirme değil mi...kalktım kışlıkları çıkardım yazlıkları sakladım, hava soğuk ve boğuk bugün uzun bir süre de böyle gidecek, kendime kahve yaptım gazeteleri okuyacaktım ama can hıraş insan çığlıklarını duyasım yok bu sabah...Yağmura mont almaya gidicem bugün öğlene kadar bekleyim diyorum hani arayan olur mu diye, olmadı ben arayacağım zaten 11 gibi sonra da giderim kaç gündür evdeyim...
Hala kitaplarım gelmedi bugün tam 7 gün oldu dün aradım ama kimseyle görüşemedim birazdan yine arayacağım yoksa da iptal ettireceğim, paranla rezil olmak bu demek aslında hiç bulaşmayacaksın bunlara da hadi işte dedim...hadi...

not: aradım kitaplar için yarın elimde olacakmış:)