7 Ekim 2010 Perşembe

Çok hastayım, çok kötüyüm ayaklarım ağrıyor sanki dövülmüşüm gibi, gece saran bir titreme ve hiç halim yok...
Hava kapalı bana hiç yardım etmiyor, girip battaniyenin altına kitap okuyacağım birazdan, kış geliyor hava hep böyle kapalı olacak sonra sürekli ard arda hastalıklar olacak...istemiyorum bazen bu kışı...sevsemde bu havayı bakmak istemiyorum bazen...yapacak bir şey de bulamıyorum evi topluyorum sonrasında boşum..kitap okuyacağım işte akşam üzerine doğru daha iyi olurum umarım Yağmur'u okuldan alıcam, daha yataklar duruyor benim nefesim daralıyor kitaplarımda daha gelmedi...
Hastayım diye Yağmur a sarılamadım, üzüldüm..okula gitti üzüldüm...dışarıya çıkıyorum üzülüyorum...nedir hallerim bilmiyorum...Kızım büyüyor ben büyüyorum Yağmur un dediği gibi "sen büyüyeceksin" diyorum "sen ne olacaksın" diyor bana. bende büyüyeceğim diyorum, yaşlılık kelimesini kullanmıyoruz hiç sevmiyor bunu yaşlanmamızı istemiyor keşke sadece bunu bilse, sadece yaşlanmanın kötü bir şey olacağını sansa oysa zaman geçtikçe büyüdükçe daha neler olduğunu anlayacak bu hayatta...bu yüzden çocuk doğuran herkes deli bence...bu yüzden başka da çocuğum olmayacak, olmasın...neden olsun ki bunca kötülük varken...tek isatediğim Yağmuru sarıp sarmalamak çünkü sadece ona yeterim gibime geliyor ...
Allah'ım çok teşekkür ederim sana bana canımı verdin, kızımı verdin, dua ettim sana gökyüzüne bakıp bakıp, ağladım bir kızım olsun diye...mutluluk huzur ver yavruma kötülüklerden esirge yavrumu bizleri yanından ayırma...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

  Günlük hayatın diliyle bile bazen yazıldığında geriye dönüldüğünde ne çok şey anlatıyor şu satırlar. Aklımızda kalır sanıyoruz, hiç unutul...