3 Kasım 2010 Çarşamba

Benim pandispanya bugüne de yattı...:( kahve içmeye komşuma gittim komşum dediğim 50 yaşında...Gülsen teyzem:) ama genç görünümlü bir kadın, kendini geliştirmeyi bilen, genç ruhlu diyelim, ne bilim bana bir şeyler kazandırıyor sohbetiyle, boş bir insan değil, hayatı sadece çocuğu olduktan sonra çocuk bakmaktan ibaret sanan kadınlardan değil, ya da yaşım 50 bitmişim ben diyenlerden de değil, o da benim gibi yalnızlığı seçen insanlardan... geriye dönüp baktığımda bazen durup diyorum ki ne kadar yanlış arakadaşlıklarım olmuş diyorum gerçekten de öyle, çok pişman oluyorum ama pişmanlıklar doğruları getiriyor yanında ya da tecrübe ediyorsun işte... şimdi o günlerime dönmek istemiyorum, düşünmek bile istemiyorum...amaçsızca yaptığım sohbetler, gezmeler, çok gereksizmiş ... olsun ama tecrübelerin ve yaşadıklarınla öğreniyorsun hayatı yoksa yanlışlarının kurbanı olursun her zaman...şimdilerde beni mutsuz edecek hiç bir şeye yanaşmıyorum, bana keyif vermeyen arkadaşlıklarım varsın olmasın diyorum gerçekten ihtiyaç ta duymuyorum artık, yaşamda açmak istediğin kapı ne kadar çok olursa o kadar daha güzel düşünüyorsun, o kadar daha geniş düşünüyorsun her şeyi...bu yüzden mutluyum bu halimle...istemiyorum arkadaşlıkta...çok eski arkadaşlıklarıma bakıyorum, arada arayıp soranlara bakıyorum zaten herkes kendi düzeninde, kendi dünyasında...hayatı gelir geçer düşünen insanlar olmuşlar... kendilerine fayda sağlamayan insandan zaten sana da fayda olmaz...işte o yüzden 50 yaşında bir komşum var hayat tecrübelerinden öğrendiklerim var, yeri geliyor bana akıl da veriyor hım belki bana uymuyor ama pozitif yaklaşım sergiliyor en azından...sabahları içtiğimiz bir fincan kahveyle bir dolu şey konuşabiliyorum en azından...


Kimbilir daha neler gösterecek hayat bizlere...bugün çok iyiyken birden tepetaklak olan insanlar var...Allah bizleri korusun öyle olmaktan, her zaman en başta sağlığımız, sonra mutluluğumuzla kalalım inşallah...


Pandispanya kaldı dedim, evet kaldı çünkü bana gezme çıktı gezme demeyelim ama anneme gideceğim bugün çarşamba pazar var çağlayanda, gidip alışveriş yapacağım, malum ortaköyde bir kilo meyveye dünya para veriyorum bu da kazıklanmamın göstergesi işte. vermeyeceğim o paraları bu manavlara. gidip mis gibi pazarımı yapacağım...akşam aybars yine çalışırsa fevzi getirecek beni eve...bu da rahatlık oldu bana çünkü tedirgin oluyorum eve geç dönersem. yağmurum uykusunu alamıyor. yarın sabahda anneme kahvaltıya gideceğim benim pandispanya yine kalacak. Bu pazar fevzinin doğumgünü var en iyisi ona hazırlayayım ben acemilik pastamı..
Çok üşüyorum ellerim titriyor yazarken ..gidip ütü yapayım ...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

  Günlük hayatın diliyle bile bazen yazıldığında geriye dönüldüğünde ne çok şey anlatıyor şu satırlar. Aklımızda kalır sanıyoruz, hiç unutul...