25 Kasım 2010 Perşembe

Herkesin var böyle kurdelalı kurabiyeleri neden benim olmasın dedim bende pişince kurabiyelerim, çektim şıkından pembe kurdelalı kurabiyelerimi, bugün dur durak bilmeden yapıyorum yine, fırında poğaçalar var pastane poğaçası diye yaptım ama nasıl çıkacaklar kimbilir? ama bu kurabiyeler Amerikalıların chocolate chip cookieslerinden.. her yapışımda bayılarak yerim, hem sütle hem kahveyle çok iyi gider aslında fırından yeni çıkmış halinde içi daha yumuşak oluyor o halini daha çok tercih ediyorum ama soğuyuncada kıtırlaşıyor o da ayrı bir tat tabiki ..


Zat-ı şahanelerinden benzetme pastane poğaçalarım, açıkçası tadı güzel benim sevdiğim gibi ama pastane poğaçasıyla alakası yok neden mi? ben nedenini biliyorum oldum olası mayalı hamur yapmayı beceremediğimden.. ama bir daha ki sefere ekmek yapma makinesinde hazırlayacağım hamuru o zaman tutar mayası...Çok iş yaptım sabahtan bu yana mutfaktayım, yemekler yaptım doldurdum dolaba, malum yarın evde olmayacağım zaman varken yaptım işte can sıkıntısından ne yapim derkende bu kurabiye poğaçalar çıktı ortaya...

Neyse pasta börek işlerini bırakalım kenara..ben facebook denilen servisi kullanmıyorum, herkesin kullanış amacı farklı, ben kötü demiyorum ama kendimi teşhir etmek istemiyorum beni seven arayan insan bulsun beni ama ebru bir şey yollamış onun için açtım derken gözüme bir arkadaşım takıldı, birde baktım ordan da lisedeki edebiyat öğretmenimi buldum hemen mesaj attım, nasıl sevindim anlatamam benim öğrencilik hayatımda hiç bir öğretmenim bu öğretmenim kadar sevgi dolu olmadı ne bilim çok şey kattı bana keşke sözlerini daha adamakıllı dinleseydim de daha başka durumda olabilseydim şimdi... mesajlaştık, kitapları çıkmış 70 e kadar, araştırdım internetten hem çocuk kitapları hem romanlar, şimdi emekli olmuş ve yazıyormuş sadece...o kadar mutlu oldum ki en kısa zamanda kendisini görmeye gideceğim ve aslında kitaplarını kendi elinden almak istiyorum. yağmur'ada muhakkak edineceğim çocuk kitaplarını...çok gururlandım şimdi onun öğrencisi olmaktan.
Bu hafta çabuk geçti yarın cuma, pazar günü sınava gireceğim aksi gibi aklımdan çıkmıştı ben bu pazara tiyatro bileti almıştım ben gidemeyeceğim artık baba kız giderler napalım..şu sınavıda atlatmam gerek bilmiyorum 2 aydır hiç bişeye bakmıyorum aklımda ne varsa onunla gireceğim. yazık oldu çok üzülüyorum aslında o kadar emek verip kursa gittim sonrasında tam zamanı gelmiş sınava girecekken sınav iptal oldu..kısmet ne bilim ...
pelin gider...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

  Günlük hayatın diliyle bile bazen yazıldığında geriye dönüldüğünde ne çok şey anlatıyor şu satırlar. Aklımızda kalır sanıyoruz, hiç unutul...