22 Kasım 2010 Pazartesi


BİRDENBİRE
Her şey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün ışığı yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her şey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye başladı duman topraktan;
Filiz birdenbire oldu, tomurcuk birdenbire.
Yemiş birdenbire oldu.
Birdenbire,
Birdenbire;
Her şey birdenbire oldu.
Kız birdenbire, oğlan birdenbire;
Yollar, kırlar, kediler, insanlar...
Aşk birdenbire oldu,
Sevinç birdenbire.


Seni gördüm rüyamda, alıp götürüyorlardı seni çok ağladım çok haykırdım sonra "anne" dedin koştun peşimden, dünyalar benim oldu sarıldım sımsıkı sana bırakmadım kollarımdan hiç...dedim ki hep bu bir rüya olsa uyansam...o kadar gerçekti her şey...
Uyandım şükrettim senin için Allah'ıma, varlığına, nefesine...üzerini örttüm, öptüm seni...
Tatil sonrası yeniden alıştığımız hayata geri döndük yavrukuş okuluna, aybiçko işe gitti ben yine kaldım kendi başıma, çok işlerim var evde toparlamam gereken...
Tam bir tembellik halinde geçirdik tatili, yedik, içtik, yattık derken eve döndüğümde tartı bana kötü şeyler gösterdi:( neyse toparlayacağız...

Şimdilik ben gidiyorum bilmem ne zaman gelirim...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

  Günlük hayatın diliyle bile bazen yazıldığında geriye dönüldüğünde ne çok şey anlatıyor şu satırlar. Aklımızda kalır sanıyoruz, hiç unutul...