Minik kraliçem çok sevindi bir kardeşi olacağı için...tahmin ederdim de bu kadar duyarlı ve mutlu olacağını düşünmemiştim doğrusu...Akşam onu karşımıza alıp anlatırken başta inanmadı, gülme krizine tutuldu önce, sonra "anne şaka yapıyosun" dedi, resimlerini gösterdim sonra inandı...gece yatarken karnıma baktı "anne senin karnın çok yok ama, şaka değil değil mi?" diye bir daha sordu...:)

Herkese haber verdi telefon açıp:)

Her ne olursa olsun hayatımda olduğu için çok şanslı olduğumu düşündüm yine...hemen düşünmeye başladı annesini, yorulma annecimler, süt iç annecimler, çamaşır asmama yardım etmeler..:)marketten dönerken poşetleri taşımak isteyişi, benim dinlenmeme hiç ses çıkarmayışı...sanki çok büyümüş te anlarmış güzel kızım benim...

Kısacası pek bi mutlu pek bi heyecanlı Yağmur...