Bugün zor giyindik, yağmur hanımın okulda fotoğraf çekimi vardı bugün, ne giyelim diye düşündüm durdum sonunda gömlek / etek giydirmeye karar verdim, ama bana ne oluyorsa? yağmur hanım beğenmedi gömleğini, başka bir şey giyeceğim dedi, kırmızı gömlek giymek istedi bu sefer, o zaman da altında ki etek olmadı, derken yine benim seçtiklerimle gitti, çoğu zaman karışmasam da bazen benimde karışasım tutuyor işte, ne yapayım, kendimce buluyorum bir şeyler, neyse tamam bıraktım bu işleri artık, boşverdim palyaço olsun:) kokoş olsun:) rüküş olsun:) taksın takıştırsın:) dün bulmuş makyaj malzemelerimi de birazını alıp odasına yerleştirmiş, sabah görüp sordum bunlar nedir diye? kendisine makyaj masası yapmış hanımcığım...ojelerimin hepsi kendi çekmecesinde benim ihtiyacım olursa oradan alacakmışım...kızım işte, bambaşka bir şey, dedim ya palyaço olsun umurumda değil yeter ki mutlu olsun:)

Karnımda ki minik balığımda uyuyor şimdi, arada bir itekliyor beni, karnım semsert, bazen bir şeye duygulanıp ağlıyorum da diyorum bebeğim de üzülür şimdi, böyle diyince de susuyorum tabi, kendimi şimdiden ona emanet etmiş yaşıyorum işte:)

Off korkuyorum bir de oturmuş ameliyat nasıl olur diye yazılar okuyorum, sanki hiç sezeryan olmamışım, sanki hiç bayıltılmamışım:( korkunç geliyor bana o bayılmak o uyumak anı, istemiyorum:( bende teknolojinin nimetlerinden faydalansam sezeryan gibi, yani tüm cesaretimi toplasam lokal anestezi yapılsa, ben ayık kalsam, hem bebeğimi aybarstan önce ben görsem, hem haksızlık değil mi? ben 9 ay karnımda taşıyayım karpuz gibi de, benden önce herkes görsün minik balığımı:( kim çıkarmış bu sezeryanı ki bağıra bağıra doğur işte...Yağmurda anlamamıştım, normal doğum diye başlayıp ağrılarım çoğalınca korkmadan girdim ameliyathaneye, ama tabi ameliyathaneye girince dedim ki çıkıcam ben buradan, tuvaletim geldi, ama göndermedi doktorlar, artık derken bayıldım, derken üşüyerek ayıldım, odama girince dedim ki ne diye çekmişim bunca eziyeti en güzeli sezeryan dedim, ama gel gör ki hayat tekrarlardan ibaret, şimdi ise hiç öyle güzel şeymiş gibi görmüyorum ...Du bakalım halledicem bu meseleyi hele bi zamanı gelsin...güzelce doğurucam yavrumu, alıcam kucağıma inşallah yumuk yumuk ellerini tutarak...

Neyse...İyi ki bu "neyse" denilen harflerden uzanmış bir sözcük var, ne zaman bir şeyden kaçmak istesek yetişiyor imdadımıza...(örn; ameliyat!)

Daha hamile kalmadan önce okumuştum "Yorgun "yeni" annenin manifestosu"

nu,

yeni anneler için yazılmış.