Birbiri ardına yaşanılan günlere bakınca hep aynı rutin içindeyim gibi ama her günüm başka geçiyor, öncesinde sadece yağmurla geçen günlerime bir de aylinli günler eklenince hayatım daha bir renkli oldu:) bir çocuk hayatı güzelleştirir, iki çocuk hayatı özelleştirir:) benim içinde böyle oldu, böyle konuşurken birileriyle "çocuklarım" dediğimde kendimi kocaman hissediyorum, söylerken ağzımı dolduran bu kelime düşün ki yüreğimi nasıl da heyecanlandırıyor:)

Havalar bu ara soğudu ne güzel sokaklarla tanışmıştık, yabani hallerimizden arınmak üzereydik ki tekrar kabuğumuza döndük, kış bitmemiş daha...

Babamın anjiyo sonucu iyi çıktı, dün hepimiz annemdeydik bütün kardeşler uzun zaman sonra toplandık ama herkes ayrı davanın peşindeydi, ne bilim büyümüşüz işte çocukken olduğu gibi hepimiz birarada olsakta hepimizin dünyası ayrılmış, oysa küçükken bir evin içinde bence hepimizin derdi aynıydı...öyle ki zaman daralınca bir çember bile olamadan ayrıldık yine...yine de hepimizin sağlıklı olduğunu bilmek, zor günlerde biraraya gelebildiğimizi bile görmek beni mutlu etti...

Neyse canım sıkıldı şimdi yazı da bitti işte...