10 Aralık 2012 Pazartesi

peşimizi bırakmayan hastalık...

Uyuyamıyorum...gözüme uyku girmiyor...kızım hasta, ilk göz ağrım hasta...öyle hasta oldu ki ona bakınca içim sızlıyor, nefes alış verişini gördükçe yüreğim darlanıyor...uyuyamıyorum...

Bebeğim yılbaşı ağacını bile süsleyemedi..haftalardır beklediği, istediği tek şeydi, ama yapamadı gözleri kan çanağına döndü 39,5 lara çıktı ateşi, yorgun düştü de uyuyakaldı minik yavrum...çok uzun zaman olmuştu halbuki böyle ateşlenmeyeli, böyle halsizlenmeyeli...

Böyle zamanlarda kendimi çok yalnız hissediyorum, biliyorum çaresiz değil bu durumumuz ama ben şu an Onu rahatlatamadığım için kendimi çok çaresiz hissediyorum:(

Yarın yine doktorlardayız...hiç bir şey istemiyorum şu an yavrumun iyi olmasından başka:(

Hayatımda başedemediğim tek duygu sanırım annelik....






4 yorum:

  1. seni öyle iyi anlıyorum ki ege de hasta olduğunda ben de böyle hissediyorum çaresiz ve yalnız ama yalnız değilsin canım umarım iyi olmuştur meleğin

    YanıtlaSil
  2. Canım, büyük oranda iyileştik sayılır, çok teşekkür ederiz,Egeyi öpüyorum

    YanıtlaSil
  3. çok geçmiş olsun bir daha hastalık uzak dursun

    YanıtlaSil
  4. ege ve benim bloğum
    egemelih.blogspot.com/2012/11

    YanıtlaSil

  Günlük hayatın diliyle bile bazen yazıldığında geriye dönüldüğünde ne çok şey anlatıyor şu satırlar. Aklımızda kalır sanıyoruz, hiç unutul...