Masumiyetin ve dünyadan bir habersizliğin resmi bu olmalı, ya da yavrunun kokusu..

Bazen diyorum ki özellikle güzel yemekler yaparken "keşke kokuların da resmi olsaydı...anlatmalıydım daha kolay böylece güzel olan daha bir çok şeyi...aslında anlatmak istediklerimin çoğu burda da yok yağmurum, yazamadıklarımın çoğu içimde, çoğu da defterlerde, bazen kitap aralarında...

Beşiktaştaydım, teyzemle kübraya ufak birer hediye almak istedim, özel camdan ve taşlardan yapılmış takılar ve biblolardan oluşan bir mağazaya girdim, binbir türlü güzel şeyin arasında kaldım karar vermek çok güçtü hepsi el emeği birbirinden güzel takılar kolyeler, bileklikler...aralarından teyzeme anne kedi ve iki yavrusundan oluşan kara kediler aldım, çok sevimliler.. küboşa bir kolye, kızıma bir bileklik, kendime de küpe aldım... o kadar güzel paket edilmeseler fotolarını koyardım buraya ama olsun ankara dönüşü koyarım yine...güzel sohbet ettik ordaki görevli kızla, kişiye özel taşlardan koleksiyonlar yapıyorlarmış, "ben inanmıyorum" dedim "siz kullanıyorsunuz var mı etkisi " diye sordum, o da inanmazmış aslında ama elindeki taşlı bileklikleri gösterip bana etkilerini anlatınca "şaşıracaksınız ama oldu" dedi...ben yine de inanmayarak çıktım...nedense böyle fantastik şeyler güzel olsalarda ulvi güçlerine inanmıyorum aynı şekilde burçlar, gezegenler de öyle...ay haneme girmiş, jüpiter etrafımda dolanıyormuş.??cık !yok benim için dokunduğu hiç bir yeri yok...

Yarın gidiyorum kısa ve çarçabuk bir gezinti olacak benim için aslında gezinti olması da önemli değil, kısa da olsa anneannem, teyzem ve kübra olacaklar ya yeter bana...

Yağmur gitti bugün okula...Dün okulun yolundan geçiyorduk, dudakları aşağı sarktı tesadüfen ona bakınca meğersem çok özlemiş arkadaşlarını öğretmenlerini...mutlu çocuğum benim, geçen akşam konuşuyorduk ta aybarsla, acaba hangi mesleği seçer kendine, neleri sever? diye, iş tembellikten konuya gelince dedim ki kızım benim neyi seçerse seçsin başarısız olacağını düşünmüyorum, çünkü çok mutlu, sevgiyle büyüyor, anlayarak, görerek büyüyor, zorluk yaşadığında sırtını sıvazlayan, başardığında alkışlayan, cesareti kırıldığında ona güç veren annesi babası var....bundan sonra da değişmeyecek tek şey onun için var olduğumuz aslında...her seferinde tekrarlayan tek duygum, iyi ki bir çocuk sahibi olmuş olmam, ve gerçekten elimdekileri yüreğimdeki her şeyi kızım için onun önüne sermiş olmam....yarın öbürgün duymak isteyeceğim tek söz "beni ne kadar iyi yetiştirmiş bir ailem var" sözü benim için aldığım en büyük hediye olur kızımdan...sadece kendi adıma konuşabilirim ki, bana bu dünya üzerinde verilmiş en güzel armağansın sen...

Bir gün sende umarım çok güzel bir anne olursun, sende doya doya bu duyguları tadarsın güzel kızım...güzel yüzün,güzel gülüşün, güzel dilinle varolursun bu hayatta minik kızım...

Dün şunu da anladım ki aslında anladığım ve dün dile getirdiğim bir şeydi ki bir çocuğunun olması seni zenginleştiren tek şey şu hayatta....İYİ Kİ VARSIN...