24 Mayıs 2012 Perşembe


Bilerek mi yanına almadın giderken başının yastıkta bıraktığı çukuru 
Güveniyordum oysa ben sevgimize vapur iskelesi ya da 
Tren istasyonundaki saatin doğruluğu kadar 
Beni senin gibi bir de annem terketmişti ki göbeğimde durur onun yokluğundan bana kalan çukur.

Sunay Akın.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

  Günlük hayatın diliyle bile bazen yazıldığında geriye dönüldüğünde ne çok şey anlatıyor şu satırlar. Aklımızda kalır sanıyoruz, hiç unutul...