Bilerek mi yanına almadın giderken başının yastıkta bıraktığı çukuru
Güveniyordum oysa ben sevgimize vapur iskelesi ya da
Tren istasyonundaki saatin doğruluğu kadar
Beni senin gibi bir de annem terketmişti ki göbeğimde durur onun yokluğundan bana kalan çukur.
Sunay Akın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder