Yağmur bu sabah 7.15 te uyandı, odasında yere oturmuş toka sepetini de almış önüne, elinde tarağı, tacı, takıp takıp aynaya bakıyor, dakikalarca ayna önünden ayrılamadı bu sabah evden çıkarken, bakalım hangi arkadaşı fark edecekmiş ilk olarak saçını:) güzelce kendi başına üzerini giyindi, her sabah olduğu gibi pijamalarını katladı yamukta olsa:) sabah böyleydi ya akşam da yatarken ona kitap okudum "hadi kitabını seç" değimde de kitaplarının önünde durmuş "acaba hangisini seçsem, annem tatlı tatlı sesiyle okusa bana" diyor :) hoş kızım benim böyle anılmak ta ne güzel şey :) zaten bazen ona bakıyorum, ayline bakıyorum da sığınacak tek limanları varsa o da benim işte :) aylin desen ağladı mı annesi, acıktı mı annesi, kucak mı annesi...babasına da gidiyor elbet ama ben daha çok beraberim onunla o yüzden bana daha çok alışkın e malum her ihtiyacını da ben karşılayınca, minik bebeğim benim, kucağıma alıyorum boynumu yiyor, gıdıklıyor beni:) şimdi oynuyor oyuncak simitinde, 4,5 aylık oldu neredeyse, dün akşam konuşuyoruz da o ağladığı geceleri, ne geceler yaşadık ta geçti, şimdi bakıyorum oturup kucağımda elinde bişeyler oynuyor bile...böyle her şeyin gözünün önünde olması kadar huzur verici bir şey olamaz herhalde...her dakikaya şahit olmak çok güzel bir şey...Yağmurumu 8 aylıkken bırakmıştım da çalışmaya başlamıştım o zamanlar, sonrasında yazları hep anneannesinde çatalcada geçirdi haftada 2 gün görüyordum sadece, çok zoruma gidiyordu, aylinde aynı şeyleri yaşamak istemesem de hayat bazen bizleri zorluyor bazı şeylere...kısmet diyelim...
Geriye sayım başladı bizim evde yağmurun gösterisi için, kızım bir ay sonra ilk mezuniyetini verecek:) Allah bana inşallah nice güzel, sağlıklı, başarılı mezuniyetlerini gösterir kızımın, kızlarımın...düşününce çok şey hayal ediyorum ama en önemlisi onların sağlığı ve mutluluğu... Haziranın 20 sine kadar belli olacak bu sene hangi okula gideceği, şu anda bu konuda en çok ben heyecanlıyım...Umarım şansımız da yaver gider, istediğimiz okula gönderebiliriz yağmurumu...
Aylin ağlamakta...artık gitme zamanı....
amaannn hayat hiç adil değil be pelinim. kimine hay hay, kimine vay vay. senin yazdıklarını okurken geçmişe gittim . içimde yaradır hep. çocuğumun tüm ilklerini ben hiç yaşayamadım.ilk dişini, ilk adımlarını, ilk gülücüğünü, ilk agusunu bile . inanmazsın komşularım benden önce gördüler ilklerini. gece iş gündüz iş derken ne çok şey yitirdim. napıcaksın hayat. para yoksa yaşamda yok. allahın belası geçim derdine anne olduğumu bile anlayamadım. içim taştı şimdi. neyseeeee.. ne yaparsam yapayım geri getiremeyeceğim düzeltemeyeceğim şeyler için artık gözyaşı dökmenin bi anlamı yok. allah huzurunuzu sevginizi mutluluğunuzu hiç bozmasın güzel kızım. böyle güzel yazılarını okuyunca içimde çiçekler açıyo inan.çok mutlu oluyorum. seni çok seviyorum.
YanıtlaSilcanım teyzem benim olsun ilklerini göremedin ama bak dünya tatlısı bir kızın var işte kendi ayakları üzerinde durmaya çalışan, sen bişeylere yetmediğini sandığın zamanda da yine onun hayatında bir şeyleri tamamladın aslında, o da gül gibi büyüdü anneannesinin yanında sevgiyle...
YanıtlaSilYa bende katılcam aranıza benimde iki oğlum var aslan gibi , ben çocuklarımın yanındaydım ama bende bişi anlamadım pelin gibi bilinçli olamadım , cahillikten sanırım ama olsun şimdi bakıyorumda kocaman çocuklarım var , ikiside çoook yakışıklı :)Biraz kısksnmış gibi oldum ama valla kıskanmadım :(
YanıtlaSilgeçmişe mazi sevgılımmm, sen gel bugüne bak geçmişi değiştiremeyiz canım ablacım ama geleceği değiştirmemiz elimizde değil mi? yarınlarda da aynı pişmanlığı duymamak için bugünden önlemimizi almamız gerek...
YanıtlaSilöncelikle aramıza katılmana çok sevindim ebruşum. biz pelinle bu plarformda yazışıp konuşup ağlaşığ gülüşüp duruyoruz. işin özü biz pelinle aynı kaba edip bundan mutluluk duyuyoruz. sen biraz bizden farklı düşünüp farklı yaşıyosun. elbette tüm alem bizim gibi düşünmek zorunda değil.saygı duyarım. ancaakk.. kızma bana, ben her daim sizlere karşı dürüst olmak zorundayım. geçmişte ne yaşanmışsa yaşanmış, herkez payına düşeni almış, bundan sonra önümüze bakmamız lazım. bundan sonra özü kavramamız lazım. ebrucum. pelin haklı. geleceği değiştirmek kendi elimizde. seni çok seviyorum ama yaptığın bazı şeyleri hiç sevmiyorum.biliyorum bana çok kızıyosun, kendi kendine yazmaz olaydım diyosun. kızma kahretme, değer vermediğim birisi için kılımı kıpırdatmam. sen benim değerlimsin. senin ayağına taş deyse benim kalbim kanar buna inan. tüm bunları yazmamın nedeni; üçüncü şahıslar için çocuklarını, aileni ihmal etme, kendini geleceğini şekillendirmeye çalışırken, en yakınlarını göz ardı etme, senin başın ne zaman daralsa yanında bizler olucaz. sevsende sevmesende, kızsanda darılsanda, biz sana hiç gücenmiycez. bunu unutma. yine teyzeliğim tuttu affet bitanem.
YanıtlaSil