Aylin yanımda, hatta yanıbaşımda, yağmur okulda.

Aylin sürekli hareket halinde, nereye tutunupta kalksam ve neleri karıştırsam hesapları peşindeyken yağmursa her gün okul saatinde, "keşke okul tatil olsa, anne sen neden hep tatilsin" gibi sorularla hala okula alışmaya çalışan bir çocuk şeklinde, bense sürekli onların peşinde gezinen, her işi koşar adımlarla yapan, akşamları yatağa girince üzerimde ki yorgunluktan gülme krizine tutulan bir anneyim.

Niyetim sürekli yazmak olsa da olmuyor işte, bazen yazasım gelmiyor, bazen yazacak zamanım olmuyor, kendime zaman yarattığım tek an yatmadan önce bir kaç sayfa kitap okuduğum dakikalardan ibaret.

"Bir çocuk hiç çocukmuş iki çocuk çok çocukmuş", biliyorum, farkındayım, yoruluyorum ama onlarla çok mutluyum, onların canının istediği şeyleri pişirmek, yağmurla geceleri kitap okumak, vakit bulupta aylinden biraz yağmurla oyun oynamak, aylinin gün be gün gelişimini izlemek, çıkardığı sesleri dinlemek, yeni şeyler öğretmek, onları doyasıya sevip öpmek...

onca yorgunluğun üzerine bir insan yatarken gülme krizine girer mi, ben giriyorum! 

AYLİNDEN HABERLER/ Aylin zaman zaman üzerime kusmuğunu boca ediyor, ağzını silmek için benim omzumu, ellerini kullanıyor, evin içinde yarattığı tek şey dağınıklık, elektrik süpürgesinden korktuğu için evi süpüremiyorum doğru dürüst, bu sebeple yerde ne bulursa ağzına atıyor, her gün çoraplarının bir eşini sokakta kaybediyoruz, çekip çıkarıyor ayağından ve farketmediğim bir anda atıyor!

Banyo yapmaktan hiç hoşlanmıyor!

Şekil bu, erkek suratlı! seni çok seviyorum aylinimmmm hem öyle seviyorum ki severken kendimi kaptırmış seni mıncıklarken buluyorum!

 Daha haber çok, niyetliyim yine de yazacağım!

Kutuların üzerindeki beyaz minik kutu yağmurun bu pazar kübra ablası için hazırladığı doğumgünü hediyesi:)