Aylin'in ayak izlerinden kelebek yaptık:) internette görmüştüm çok hoşuma gitti, aslında rengarenk boyanınca güzel oluyor ama bizde ki renkler bitmişti, hemen edinip yapıcaz kızlara:)
çok tatlı ama yauu..
Aylin komikti bana ne yapıyorlar böyle şeklinde ama uslu durdu kızım:)



Ayak tabanında ki çizgiler bile çıkmış:)

 

Aylinden haberlere gelelim,

"baba gitti "diyince, "dırr dırrrr" diyor araba sesi çıkarıyor:)
"hadi kızım köprü kur" diyince bildiğiniz yere yatıyor köprü kuruyor:)
Aylin'e "çak" diyince "uzatıp avucunu çaklaşıyor bizimle ama öyle gülüyor ki bunu yaparken:)
 köpek sesi duyunca "ho hohoh hoohh" diyor ve çok havlarlarsa korkup omuzuma yatıyor:)
"çöpe atarmısın" dediğim her şeyi gidip çöpe atıyor, lakin sıra bezine gelince nedense onun kıymetlisi çöpe atıyor geri çıkarıyor sonrasında:)
Geceleri uyanınca bu bir ya da iki kez oluyor genelde, sadece "meme" diyor ve yapışıyor:)
ama en güzeli ablası gelince atılan kahkahaları ve abla kardeş kudurmaları:)

Şimdilik aklımdakiler bu kadar:)

Bugün çok ama çok yazdım:)
Bu da son olsun bugün için:)
Yağmurumun komşu fırından sıkça aldığımız kahveli kurabiyeleri var, içinden çikolata akıyor, ne zaman dışarıya çıksak alıyoruz da bayıla bayıla yiyor kızım ben de bugün kızıma nutellalısını yaptım, uzun süredir evimize nutella girmiyordu, geçen hafta bir hatayla girmiş oldu herkes dolaptan çıkarıp çıkarıp kaçamak halinde yiyor farkediyorum ben de dahil:)

Her gün eve gelince "anne ne kokuyor" diye soruyor bir şey pişmese de evde:) ama bugün geldiğinde mis gibi kurabiye kokusuyla hem de çikolatalı kurabiye kokusuyla bayılacak....
tadı da süper olmuş kıyır mı kıyır köpük gibi...

Afiyet olsun benim akçapakça bebeğime...
Aylin mi ne yapıyor?
Kalemliği yere boşaltmış derin işler peşinde....

 

eskilerden...

 

Hey gidi günler hey....Ortaokula giderdim sene kaç desem 88 - 90 arası...okulla ev arası bayağı mesafe vardı, yürür giderdim kimbilir neler düşünürdüm kafamda o upuzun yol boyunca ama şunu çok iyi hatırlıyorum ki elime geçen parayla yemez içmez mutlaka yukarıda ki jetonlardan alırdım....o zamanlar evimizde telefon yoktu da anneannemde vardı... koşa koşa okula giderken veya dönerken anneannemi arardım, sesini duymak için şefkatini hissetmek için...onca zahmete kuyruk bekler, onca parama jeton alırdım da bazen yutardı telefonda çok üzülürdüm bir de küçük jetonla arayamazdım hemen biterdi  onu çok iyi hatırlıyorum...
nice sonra evimize telefon bağlandı da havalara uçtum artık istediğim zaman arayacağım diye lakin dediler ki öyle her zaman aranmaz çok para yazar, işte o zaman çok büyük hayal kırıklığı yaşamıştım...
İşte hey gidi günler...şimdi elimizde cep telefonları, ev telefonlarının yüzüne bile bakmıyor hatta iptal ettirmeye çalışıyoruz...korkarım yakında konuşmaya bile gerek kalmadan sadece yazıyor olacağız...tabi ben yakın gelecekten bahsediyorum,  bunun birde bizim göremeyeceğimiz geleceği var ki benim aklım oralara henüz gitmiyor bile..
Bu konu nereden açıldı dersek kaç günlerdir yağmur kızım okulda ki ankesörlü telefondan beni aramak için telefon kartı isteyip duruyordu, dün biriktirdiği harçlıklarla kendine 4 tl lik telefon kartı aldı, bu sabah yanına telefon defterini de aldı ama o sabah bu akşamüzeri oldu benim kızım beni arayamadı, arayamadı diyorum çünkü ya boyu yetişmedi yavrumun ya da başka bir şey oldu da yapamadı...
Minik kuzum benim
 o küçücük parmaklarınla tuşlara basarken yanlış mı bastın acaba? ya da sen hangi numarayı çevireceğine bakarken defterinde süresi mi doldu tuşlamanın?

sen benim canımsın, canımın içisin keşke mümkün olsa da seni içime içime sokuştursam
Hem biliyor musun ben hala senin ayaklarını öpüyorum uyurken, evet koocaaamannn oldun ayakların bacaklarından büyük ama benim için yüreğimde sen her zaman küçücüksün hiç büyümeyeceksin.....

bu nasıl minnikmiş yau deli eder beni bu kız

 

minniğim...

 

bahar notları...

Bizim evin hallerini yazacaktım ama ben düşünürken yoruldum o vakit yazmamaya karar verdim. Kaç günlerdir güneş yüzünü gösteriyor ya sabahları bir mutlu bir mutlu oluyorum ki, yağmura kahvaltı hazırlarken dışarıda minik serçelerin o minicik ağızlarından çıkan kocaman kahkahalarını duyuyorum ya sabah sabah içim dolup taşıyor çer çeşit mutluluk, sevinç, heyecanla...aralıyorum biraz camı yağmura da dinletiyorum, o da duysun, belki heyecan yapmaz benim gibi ama çıkardıkları melodi kulaklarına dolsun istiyorum...

Her şey doğa da gizli, insanlar doğadan çalmış her ne varsa güzel olan hayata dair...

Yavaş yavaş bahçemizde ki ortancaların kuru dallarından yeşermiş minicik yapraklar, bürümüş toprağı fare kulaklarımız, sardunyalarımızı  suladım, ne zaman çiçek açar diye düşündüm durdum, biraz toprağını değiştirmeli, biraz da takviye yapmalı büyümüş dallardan diye...

Bu yaz kimbilir aylin ne yapar bahçede acaba, durduramayız bebekken durmadığı sokaklarda bu sene onu, daha kapı açıldı mı söylenmeye başlıyor "hadi çıkalım dışarıya" demeye çalıştığı mırıltılarıyla, ah ne günlerdi aylin 3-5 aylıkken dışarıya çıkardım da tam da bahar havasında, etmediğini bırakmazdı bana sokaklarda, içimde binbir yenilgiyle eve döndüğüm günler aklıma geldi.

Ah bu ben ...hani bahar gelir de aşık olursun ya yeniden... işte aşk mevsimi geldi yine...

Babam da iyi olur inşallah, inşallah yarın çıkacak sonuçlarda da kötü şeyler duymayız...
Her şey iyi olsun Allah'ım lütfen...

dün günlük...

Yağmur'dan ders notları ...

Yağmur'a sorarım;

-Yağmur, hayat bilgisi dersinde ne yapıyorsunuz?

-Hiççç işteee hayatı öğreniyoruz..

:)

-Yağmur sence aşağıda ki resimlerden hangisi doğru resim?

-Sağda ki

-Yani anne iş yapar, baba gazete okur, çocuk oyun oynar, anneye kimse yardım etmez değil mi? böyle mi olmalı yani?bu mu doğru?vs. vs. vs. 

Ben bozuldum ya başladım ardı arkası kesilmeden söylenmeye...Sonunda çocuk ta solda ki dedi...
Eh evde böyle bir manzara görmediği için çocuk ne yapsın değil mi ama
Nerede görülmüş şey babamız cam silecekte anne ütü yapacak da yağmurda yardım edecekte de de de...

Çok canım sıkıldı vallahi resimde kendimi görünce...şimdi önlem alma zamanı, bu akşam Aybars'ta Yağmur'da alacaklar paylarını benden...

Heh şu aşağıda yaptığına bakın hele, yalan, külliyen yalan, sabah kalkıp yüzünü mü yıkarmış?
vallahi de tillahi de yalan inanmayın...
:)
"Beslenme yaparım" kısmı da kısmi yalan bu arada:)
Yazımıza dikkat çekerim, pek şahane !
bu yazı stili genelde" uff bu sorular da ne? yazayım da bitsin, tenefüs zili çalsa da oynasak" ruh halinde ki yazı stilimizdir.
Zaten 4. satırdan itibaren boş görüldüğü üzere, burada bitmiş gün demek ki işte bu da yukarıda belirttiğim ruh halimizin benden size sağlaması ..



Şu aşağıdakiler bizimkiler değil elbet ama çok benzettim :) yani evin hali sonra yağmurun aylini tepetaklak etmesi, sıkıştırıp sevmesi :)
En kısa sürede bizimkileri de fotoğraflamalı:)